Bezpieczna stacja paliw płynnych

Waldemar Klucha
15.11.2017AKTUALNE

Bezpieczna stacja paliw płynnych

Stacje paliw płynnych rosną jak grzyby po deszczu. Aby zapewnić bezpieczeństwo pracy pracownikom, klientom, a także otoczeniu staje paliw płynnych muszą spełniać określone wymagania w zakresie bezpieczeństwa. Sprawdź zatem, jakie są to wymagania odnośnie samego usytuowania stacji, jak i jej wyposażenia, np. w kwestii zbiorników na paliwa płynne czy urządzeń technologicznych. Niezmiernie istotna jest również kwestia ochrony przeciwpożarowej.

Korzyści 

Z tego tekstu dowiesz się:

  • Jak prawidłowo powinny być zamontowane urządzenia i rurociągi technologiczne stacji paliw płynnych?

  • Jakie są wymagania w zakresie bezpieczeństwa w odniesieniu do zbiorników na paliwa płynne?

  • Jak powinny być wyznaczone strefy zagrożenia wybuchem na stacjach paliw płynnych?

Stacje benzynowe to obiekty handlowe służące do detalicznej sprzedaży przede wszystkim paliw silnikowych. Działalność stacji może być również rozszerzona o różne usługi. Pracownicy narażeni są zatem na wiele czynników szkodliwych, uciążliwych, które wpływają na bezpieczeństwo ich pracy. Dużego znaczenia nabiera więc już samo bezpieczne zorganizowanie, zgodnie z wymaganiami bezpieczeństwa i ppoż., samej stacji paliw płynnych.

Stacja paliw płynnych to obecnie obiekt budowlany, w skład którego mogą wchodzić:

  • budynek,

  • podziemne zbiorniki magazynowe paliw płynnych

  • podziemne lub nadziemne zbiorniki gazu płynnego,

  • odmierzacze paliw płynnych i gazu płynnego (znane potocznie jako dystrybutory, są urządzeniami pomiarowo-wydobywczymi),

  • instalacje technologiczne, w tym urządzenia do magazynowania i załadunku paliw płynnych oraz gazu płynnego,

  • instalacje wodno-kanalizacyjne i energetyczne,

  • podjazdy i zadaszenia,

  • inne urządzenia usługowe (np. kompresory do pompowania kół),

  • pomieszczenia pomocnicze (podręczne magazynki, pomieszczenia higienicznosanitarne, pomieszczenia związane z prowadzeniem dodatkowych usług, np. myjnia samochodowa, bar, pomieszczenia hotelarskie).

Wymagania ogólne dla stacji paliw płynnych

Usytuowanie stacji paliw płynnych

Stacje paliw płynnych w obszarze zabudowanym należy oddzielać od krawędzi jezdni drogi publicznej wysepką o szerokości co najmniej 3 m, wyniesioną na wysokość 0,15 m ponad poziom drogi. Dopuszcza się rozwiązania bez wysepki, pod warunkiem zastosowania zatoki o szerokości co najmniej 5 m, licząc od zewnętrznej krawędzi jezdni do odmierzacza paliw płynnych.

Odległość odmierzacza paliw płynnych, przyłącza spustowego, króćca pomiarowego i przewodu oddechowego stacji paliw płynnych powinna wynosić co najmniej:

  1. o metr więcej, niż wynosi zasięg strefy zagrożenia wybuchem – od pawilonu stacji paliw płynnych przeznaczonego do równoczesnego przebywania w nim nie więcej niż 50 osób bez prowadzenia usług hotelarskich;

  2. 10 m – od budynków o konstrukcji niepalnej, z wyjątkiem wymienionych w pkt 1;

  3. 20 m – od innych budynków niewymienionych w pkt 2;

  4. 20 m – od granicy lasu;

  5. 5 m – od granicy sąsiadującej niezabudowanej działki.

Odległości od budynków, o których mowa w pkt 2 i 3, mogą być zmniejszone w przypadku zastosowania ściany oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120, usytuowanej od strony tych budynków.

Natomiast odległości zbiorników i rurociągów technologicznych w stacjach paliw płynnych nie mogą być mniejsze niż:

  • 10 m – od podziemnych elementów budowli ochronnych dla obrony cywilnej;

  • 3 m – od fundamentów budynków;

  • 20 m – od gazociągów wysokiego ciśnienia;

  • 2 m – od przewodów kanalizacyjnych, kabli energetycznych i telekomunikacyjnych niesłużących do obsługi zbiorników, wodociągów oraz gazociągów.

Odległość między zbiornikami w stacjach paliw płynnych nie może być mniejsza niż 0,5 m.

Dopuszcza się usytuowanie zbiorników podziemnych pod jezdnią drogi wewnętrznej i placem stacji paliw płynnych, pod warunkiem umieszczenia przyłączy spustowych na wysepkach oraz zapewnienia im ochrony przed uszkodzeniami.

Zabudowa stacji paliw płynnych

Pawilon stacji paliw płynnych powinien być wykonany z elementów nierozprzestrzeniających ognia i usytuowany poza strefą zagrożenia wybuchem. W pomieszczeniach magazynowych pawilonu stacji paliw płynnych dopuszcza się przechowywanie cieczy palnych o temperaturze zapłonu:

  • 328,15 K (55°C) i niższej w szczelnie zamkniętych opakowaniach o pojemności do 1 dm3 i łącznej ich pojemności do 50 dm3;

  • powyżej 328,15 K (55°C) w opakowaniach konfekcjonowanych w ilościach bez ograniczeń.

Zadaszenia w stacjach paliw płynnych powinny być wykonane z elementów nierozprzestrzeniających ognia. Rzut poziomy zadaszenia powinien obejmować swym zasięgiem pasmo ruchu obsługiwanych pojazdów. Wysokość zadaszenia w świetle, mierzona od poziomu podjazdu, powinna wynosić co najmniej 4,5 m. Zadaszenie wydzielonego stanowiska, przeznaczonego wyłącznie do tankowania gazem płynnym pojazdów osobowych, obejmuje stanowisko tankowania i obsługi odmierzacza gazu płynnego, a jego wysokość w świetle, mierzona od poziomu podjazdu, powinna wynosić co najmniej 2,5 m. Zadaszenia te powinny być wyposażone w instalację odgromową.

Stanowiska obsługowo-diagnostyczne pojazdów samochodowych w stacjach paliw płynnych powinny znajdować się w pomieszczeniach. Na otwartej przestrzeni mogą być sytuowane stanowiska obsługowe do doraźnych przeglądów. Stanowiska te powinny być zlokalizowane poza minimalnymi strefami zagrożenia wybuchem.

Urządzenia i rurociągi technologiczne stacji paliw płynnych

Przewody wlewowe przyłączy spustowych do zbiorników przeznaczonych do magazynowania paliw płynnych powinny być wyposażone w zamknięcia hydrauliczne i urządzenia zabezpieczające przed przepełnieniem tych zbiorników. Przyłącza spustowe przewodów wlewowych do zbiorników przeznaczonych do magazynowania paliw płynnych powinny być usytuowane w sposób zapewniający swobodny dojazd do tych przyłączy. Przyłącza odprowadzenia par należy usytuować z prawej strony przyłączy spustowych. Rozstawienie poziome przyłączy spustowych powinno wynosić co najmniej 0,25 m. Przyłącza spustowe powinny być wyposażone w szybkozłącza, przy czym łączniki zewnętrzne powinny znajdować się na przyłączu w stacji paliw płynnych i cysternie drogowej, a łączniki wewnętrzne na przewodzie elastycznym.

Przewód oddechowy zbiornika przeznaczonego do magazynowania paliw płynnych powinien być umieszczony w górnej części tego zbiornika lub króćca włazu. Wylot przewodu oddechowego powinien być wyprowadzony ze zbiornika na wysokość co najmniej 4 m nad powierzchnię terenu. Dopuszcza się łączenie przewodów oddechowych zbiorników magazynowych oddzielnie dla paliw płynnych I klasy i oddzielnie łączenie przewodów oddechowych zbiorników magazynowych dla paliw płynnych II klasy, pod warunkiem zabezpieczenia przewodów łączących przestrzenie gazowe zbiorników paliw płynnych I klasy przed rozprzestrzenianiem się ognia i fali ciśnienia. Przewód oddechowy zbiornika przeznaczonego do magazynowania paliw płynnych I i II klasy powinien być zaopatrzony w urządzenie oddechowe zabezpieczające zbiornik przed przekroczeniem dopuszczalnego nadciśnienia i podciśnienia oraz w urządzenia zabezpieczające przed przedostaniem się ognia do strefy gazowej zbiornika.

Zewnętrzne powierzchnie zbiorników stalowych podziemnych i rurociągów technologicznych stacji paliw płynnych zabezpiecza się przed działaniem korozji, stosując odpowiednie powłoki ochronne. Wewnętrzne powierzchnie zbiornika stalowego mogą być zabezpieczone powłoką ochronną posiadającą zdolność do odprowadzania ładunków elektrostatycznych. Rurociągi technologiczne stacji paliw płynnych nie mogą być prowadzone pod budynkami. Zbiorniki, wykładziny zbiorników stalowych oraz rurociągi technologiczne stacji paliw płynnych mogą być wykonane z tworzyw sztucznych lub innych materiałów, jeżeli zostanie zapewnione skuteczne odprowadzenie ładunków elektryczności statycznej.

Ważne

Rurociąg stalowy technologiczny, dla którego stosuje się ochronę katodową, powinien:

  1. posiadać ciągłość elektryczną;

  2. być odizolowany elektrycznie od obiektów niewymagających ochrony oraz od wszelkich konstrukcji i elementów o małej rezystancji przejścia względem ziemi.

Odmierzacze paliw płynnych powinny być chronione przed najeżdżaniem przez obsługiwane pojazdy, sytuując je na wysepkach wyniesionych nad poziom przyległego podjazdu na wysokość 0,15 m lub w inny skuteczny sposób. Rozmieszczenie odmierzaczy paliw płynnych na wysepkach powinno:

  • zapewniać obsługę pojazdów;

  • umożliwiać swobodne przejścia między odmierzaczami;

  • pozwalać na prawidłowe rozmieszczenie sprzętu przeciwpożarowego.

Ważne

Niedopuszczalne jest ustawianie odmierzaczy paliw płynnych w pomieszczeniach, na chodnikach i pasach przeznaczonych dla ruchu pieszego.

Obudowa odmierzacza paliw płynnych powinna być uziemiona. W odległości mniejszej niż 5 m od odmierzacza paliw płynnych nie powinny znajdować się studzienki kanalizacyjne, wodociągowe i ciepłownicze oraz otwory do pomieszczeń, w których podłoga znajduje się poniżej przyległego terenu.

Nawierzchnie wysepek i podjazdów stacji paliw płynnych powinny być równe, wykonane z materiałów niepalnych, szczelne i zmywalne, ze spadkiem do kratek ściekowych. Wysepki i stanowiska obsługowe w stacjach paliw płynnych powinny być rozmieszczone w sposób umożliwiający swobodny bezkolizyjny ruch obsługiwanych pojazdów. Teren stacji paliw płynnych należy wyposażyć w odpowiednie znaki drogowe i informacyjno-ostrzegawcze.

Wyposażenie stacji paliw płynnych

  Ponadto stacja paliw płynnych powinna być wyposażona w urządzenia do:

  • do pomiaru i monitorowania stanu magazynowanych produktów naftowych,

  • do sygnalizacji wycieku produktów naftowych do gruntu, wód powierzchniowych i gruntowych,

  • zabezpieczające przed emisją par produktów naftowych I klasy do powietrza podczas tankowania pojazdów.

W czasie tankowania pojazdu benzyną, napełniania zbiorników stacji benzynowej z autocystern wydzielają się opary benzyny. Stacja powinna być wyposażona zatem w urządzenia systemu odzysku oparów (system VRS, tzw. wahadło gazowe). Powstające podczas tankowania czy napełniania zbiorników opary benzyny zamiast ulatniać się do atmosfery są wychwytywane przez odpowiednią instalację i odprowadzane do zbiornika podziemnego.

Ponadto na stajach paliw płynnych powinno stosować się zbiorniki z podwójną ścianką. Zabezpiecza ona, w przypadku nieszczelności w komorze zbiornika, grunt przed wyciekiem produktów naftowych do ziemi. Wyciek w tym przypadku przedostaje się do przestrzeni międzyściankowej.

Nie zapominajmy również o czujnikach wykrywjących wzrost stężenia oparów, które przekażą informacje o wycieku do instalacji sygnalizacyjnej znajdującej się wewnątrz budynku stacji.

Przy dystrybutorach (odmierzaczach) stosuje się natomiast w ich podstawie tzw. wanny wychwytowe. Zastosowanie wanny powoduje, że ewentualny wyciek nie przedostanie się do gruntu, tylko spłynie do wanny.

Zbiorniki na paliwa płynne na stacjach paliw

W przypadku stacji paliw płynnych paliwa te (benzyny, oleje napędowe) mogą być magazynowane wyłącznie w zbiornikach podziemnych. Zbiorniki podziemne to zbiorniki przykryte lub obsypane warstwą ziemi o grubości co najmniej 0,5 m oraz zbiorniki o osi pionowej, gdy ich dach znajduje się co najmniej 0,5 m poniżej powierzchni otaczającego terenu.

Za zbiornik podziemny uważa się również zbiornik usytuowany w obudowie betonowej, przy czym najwyższy poziom magazynowanej ropy naftowej lub produktów naftowych powinien być co najmniej o 0,2 m poniżej powierzchni otaczającego terenu, którego poziom wyznacza się po jego ostatecznym ukształtowaniu, w odległości 6,5 m od płaszcza zbiornika.

Gaz płynny na stacjach benzynowych może być magazynowany zarówno w zbiornikach naziemnych, jak i w podziemnych. Zbiorniki naziemne to zbiorniki znajdujące się na otwartej przestrzeni lub przysypane warstwą ziemi o grubości do 0,5 m, lub umieszczone w pomieszczeniu.

Instalacje technologiczne to przede wszystkim zespół rurociągów łączących poszczególne urządzenia stacji (np. rurociągi łączące dystrybutory ze zbiornikami, rurociągi pomiarowe, oddechowe, spustowe służące do napełniania zbiorników na paliwa z autocystern).

Ważne

Instalacje kanalizacyjne powinny być również wyposażone w instalacje i urządzenia zapobiegające przedostawaniu się wyrobów naftowych do wód gruntowych i instalacji ściekowej.

Bezpieczna eksploatacja zbiorników paliw płynnych

Aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno pracownikom, jak i klientom, na stacjach paliw płynnych trzeba mieć na uwadze, że zbiorniki na produkty naftowe powinny być utrzymywane i eksploatowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo przeciwpożarowe oraz bezpieczeństwo środowiska. Jednym z elementów mających wpływ na bezpieczeństwo eksploatacji zbiorników na produkty naftowe są ich przeglądy.

Ważne

Zbiorniki na produkty naftowe podlegają dozorowi technicznemu.  

Zbiorniki na produkty naftowe powinny być poddawane badaniom okresowym.

Rodzaje badań okresowych:

  • rewizja wewnętrzna,

  • próba szczelności,

  • rewizja zewnętrzna.

Badania okresowe zbiorników powinny być przeprowadzane z częstotliwością określoną w poniższej tabeli. Terminy badań okresowych wyznacza się od daty zakończenia badania odbiorczego.

Tabela. Częstotliwość badań okresowych zbiorników

Ważne

Organ właściwej jednostki dozoru technicznego wykonuje następujące rodzaje badań technicznych na stacjach benzynowych:

  • badanie odbiorcze – wykonywanie czynności, które poprzedzają wydanie decyzji zezwalającej na eksploatację zbiornika (dotyczy nowo instalowanych zbiorników),

  • badanie okresowe – badanie wykonywane w toku eksploatacji zbiornika objętego dozorem pełnym (wykonywane u eksploatującego na stacji paliw),

  • badanie doraźne – badanie wykonywane w toku eksploatacji zbiornika, wynikające z doraźnych potrzeb eksploatacyjnych oraz nadzoru i kontroli (wykonywane u eksploatującego na stacji paliw).

Rewizja wewnętrzna polega na wizualnej ocenie stanu ścianek zbiornika, ich połączeń, wzmocnień oraz wyposażenia. Rewizja wewnętrzna powinna być przeprowadzana nie rzadziej niż co 10 lat. W przypadkach szczególnie uzasadnionych technicznie, gdy przygotowanie zbiornika do badań jest utrudnione lub zbiornik wyposażony jest w podwójną ściankę i system monitorowania przecieków, organ właściwej jednostki dozoru technicznego może wydłużyć termin przeprowadzenia rewizji wewnętrznej lub próby szczelności albo wyrazić zgodę na zastąpienie ich innym badaniem.

Na uzasadniony wniosek eksploatującego rewizja wewnętrzna lub próba szczelności mogą być przeprowadzone przed wyznaczonym terminem ich przeprowadzenia, pod warunkiem że termin ten zostanie uzgodniony z organem właściwej jednostki dozoru technicznego z 14-dniowym wyprzedzeniem.

Rewizja zewnętrzna polega na wykonaniu zewnętrznej oceny wizualnej zbiornika w miejscach dostępnych oraz sprawdzeniu działania jego osprzętu i automatyki zabezpieczającej. Rewizję tę można przeprowadzić w ruchu lub podczas postoju zbiornika.

Zbiorniki na paliwa płynne powinny być również poddawane badaniom doraźnym:

  • eksploatacyjnym – w przypadku stwierdzenia niewłaściwego stanu zbiornika oraz zakończenia jego modernizacji lub naprawy,

  • po niebezpiecznym uszkodzeniu zbiornika lub nieszczęśliwym wypadku związanym z eksploatacją zbiornika,

  • kontrolnym.

Zbiorniki wyłączone z użytkowania powinny być zabezpieczone przed wybuchem poprzez ich oczyszczenie i trwałe odłączenie od czynnych instalacji technologicznych.

Łączna pojemność zbiorników magazynowych dla produktów naftowych w stacjach paliw płynnych nie powinna przekraczać 500 m3. Pojemność zbiornika magazynowego stacji paliw płynnych dla produktów naftowych nie powinna przekraczać 100 m3.

Zabezpieczenia przeciwpożarowe na stacji paliw płynnych

Każda stacja paliw płynnych powinna mieć wyznaczone strefy zagrożenia wybuchem. Minimalne wymiary stref zagrożenia wybuchem dla urządzeń technologicznych stacji paliw płynnych i stacji gazu płynnego określa załącznik do rozporządzenia ministra gospodarki z 21 listopada 2005 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz.U. z 2014 r. poz. 1853 ze zm.). Dopuszcza się przyjmowanie innych wymiarów stref zagrożenia wybuchem niż określone w załączniku do wskazanego rozporządzenia, w przypadku zastosowania rozwiązań technicznych uzasadniających ich przyjęcie, zgodnie z wymaganiami określonymi w odrębnych przepisach dotyczących ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów.

Strefy zagrożenia wybuchem

Wyróżniamy następujące rodzaje stref zagrożenia wybuchem:

  • STREFA 1 – przestrzeń, w której atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę z powietrzem substancji palnych w postaci gazów, par, mgieł może czasami wystąpić w trakcie normalnego działania,

  • STREFA 2 – przestrzeń, w której atmosfera wybuchowa zawierająca mieszaninę z powietrzem substancji palnych w postaci gazów, par, mgieł nie występuje w trakcie normalnego działania, a w przypadku wystąpienia utrzymuje się przez krótki okres.

Minimalne wymiary stref zagrożenia wybuchem dla urządzeń technologicznych stacji paliw płynnych i stacji gazu płynnego:

Dla urządzeń technologicznych przeznaczonych do magazynowania i dystrybucji ropy naftowej i produktów naftowych I i II klasy ustalono następujące strefy zagrożenia wybuchem (strefa 1 i strefa 2):

  1. pompa ustawiona na otwartej przestrzeni lub pod zadaszeniem:

  • strefa 1 – 1,5 m w poziomie od dławicy pompy i połączeń kołnierzowych – 1 m w górę oraz w dół do ziemi,
  • strefa 2 – 1,5 m w poziomie od strefy 1, do wysokości 0,5 m nad powierzchnią ziemi;
  1. studzienka, w której znajdują się armatura, rurociągi lub inne urządzenia o połączeniach kołnierzowych, strefa 1 – wewnątrz studzienki;

  2. komora czyszczaka:

  • strefa 1 – w promieniu 1,5 m od głowicy komory czyszczaka,

  • strefa 2 – 1,5 m od strefy 1, do wysokości 0,5 m nad powierzchnią ziemi;

  1. połączenia kołnierzowe armatury i rurociągów, strefa 2 – 1 m w górę, 1,5 m w poziomie i do ziemi;

  2. studzienka zlewowa, strefa 2 – w promieniu 1 m od osi przewodu spustowego;

  3. odmierzacz paliw:

  • strefa 1 – wewnątrz części hydraulicznej odmierzacza oraz w zagłębieniu pod nim,

  • strefa 2 – wewnątrz szczeliny bezpieczeństwa;

  1. zbiornik podziemny, strefa 2 – w promieniu 1,5 m od wlotu przewodu oddechowego (odpowietrzenia);

  2. zbiornik naziemny o osi głównej poziomej, strefa 2 – w promieniu 1,5 m od wylotu przewodu oddechowego;

  3. cysterna drogowa, w której właz w czasie spustu produktu jest otwarty, strefa 2 – 1,5 m od włazu i płaszcza cysterny i w dół do ziemi;

  4. cysterna drogowa na placach postojowych, strefa 2 – 0,5 m od płaszcza cysterny i w dół do ziemi.

Dla urządzeń technologicznych przeznaczonych do magazynowania, przeładunku i dystrybucji gazu płynnego ustalono następujące minimalne strefy zagrożenia wybuchem (strefa 1 i strefa 2):

1. zbiorniki naziemne, podziemne lub przysypane o pojemności do 10 m3, strefa 2 – w promieniu 1,5 m od wszystkich króćców zbiornika;

 

2. zbiorniki o pojemności powyżej 10 m3 do 110 m3:

  • dla zbiorników naziemnych, strefa 2 – 3 m od ścianki zbiornika,

  • dla zbiorników podziemnych i przysypanych, strefa 2 – w promieniu 1,5 m od króćców zbiornika;

3. zbiorniki o pojemności powyżej 110 m3 do 500 m3:

  • dla zbiorników naziemnych, strefa 2 – 4 m od ścianki zbiornika,

  • dla zbiorników podziemnych i przysypanych, strefa 2 – w promieniu 2 m od króćców zbiornika;

4. zbiorniki o pojemności powyżej 500 m3:

  • dla zbiorników naziemnych, strefa 2 – 5 m od ścianki zbiornika,

  • dla zbiorników podziemnych i przysypanych, strefa 2 – w promieniu 3 m od króćców zbiornika;

5.stanowiska przeładunkowe cystern drogowych, strefa 2 – w promieniu 1,5 m od przyłącza napełniania lub opróżnienia cysterny;

 

6. magazyn butli, strefa 2 – wewnątrz pomieszczenia magazynu oraz 2 m na zewnątrz od otworów drzwiowych i wentylacyjnych, w poziomie i w dół do ziemi;


7. magazyn butli na placu otwartym lub pod zadaszeniem (strefa 2):

  • dla magazynu o masie gazu do 440 kg – 1 m od jego obrysu,
  • dla magazynu o masie gazu powyżej 440 kg do 5500 kg – 3 m od jego obrysu,

  • dla magazynu o masie gazu powyżej 5500 kg do 25 000 kg – 5 m od jego obrysu,

  • dla magazynu o masie gazu powyżej 25. 000 kg do 150 000 kg – 10 m od jego obrysu,

  • dla magazynu o masie gazu powyżej 150 000 kg – 15 m od jego obrysu;
    1. odmierzacz gazu płynnego: strefa 1 – wewnątrz części hydraulicznej odmierzacza oraz w zagłębieniu pod nim, strefa 2 – wewnątrz szczeliny bezpieczeństwa.

Zalecenia dotyczące ochrony przeciwpożarowej i przeciwwybuchowej

Przypomnijmy że pary paliw są cięższe od powietrza, należy zatem zapobiegać gromadzeniu się par i tworzeniu palnych/wybuchowych mieszanin, szczególnie w zagłębieniach, kanałach i ograniczonych przestrzeniach.

Trzeba więc na stacji benzynowej wyeliminować źródła zapłonu:

  • nie używać otwartego ognia,

  • nie palić tytoniu,

  • nie używać narzędzi iskrzących.

W strefach zagrożonych wybuchem instalacje i urządzenia elektryczne powinny być w wykonaniu przeciwwybuchowym. Instalacje i urządzenie elektryczne powinny być utrzymywane w bezpiecznym stanie, powinny być poddawane przeglądom i kontrolom.

Wszelkie prace remontowe i budowlane wykonywane w strefie zagrożenia pożarem i wybuchem powinny być prowadzone pod nadzorem w sposób mający nie dopuścić do powstania pożaru lub wybuchu.

Teren stacji powinien być utrzymywany w porządku i czystości. Strefy zagrożenia wybuchem powinny być oznakowane tablicami ostrzegawczymi, np. Uwaga, Strefa zagrożenia wybuchem. Używanie otwartego ognia zabronione.

Środki gaśnicze

Stację paliw płynnych wyposaża się w sprzęt przeciwpożarowy:

  • 2 gaśnice przewoźne po 25 kg każda,

  • 2 gaśnice przenośne proszkowe po 6 kg każda,

  • 3 koce gaśnicze,

  • 2 gaśnice przenośne proszkowe po 6 kg każda i koc gaśniczy na każde stanowisko wydawania gazu płynnego.

Proszę mieć na uwadze, że pracownicy stacji powinni używać odzieży niepodatnej na elektryzację. Wyładowanie elektryczności statycznej może być też przyczyną pożaru lub wybuchu. Urządzenia i instalacje stacji paliw powinny być zabezpieczone przed możliwością wyładowania elektryczności statycznej (np. poprzez uziemienie, zapewnienie ciągłości metalicznej).

Autor: 

Waldemar Klucha

specjalista ds. bezpieczeństwa pracy

Autor
Mgr inż. budownictwa lądowego, absolwent Wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Łódzkiej. Główny specjalista ds. bhp, specjalista ds. ochrony ppoż. w firmie doradztwa z zakresu prawa i ochrony pracy SEKA SA