Jak właściwie wzywać pomoc do poszkodowanego pracownika

23.04.2014AKTUALNE

Trzecim etapem udzielania pierwszej pomocy, po ocenie sytuacji i zabezpieczeniu miejsca zdarzenia oraz po ocenie stanu poszkodowanego jest wezwanie pomocy. Trzeba jednak pamiętać, że od tej reguły występują wyjątki, w których pomoc wzywamy natychmiast.

Ratując osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego pomoc należy wezwać natychmiast, gdy:

  • sytuacja jest niebezpieczna, czyli nie ma możliwości oceny stanu poszkodowanego, ponieważ niemożliwe jest zabezpieczenie miejsca wypadku;

  • nie ma dostępu do poszkodowanego – poszkodowany znajduje się w miejscu, w którym niemożliwa jest ocena jego stanu;

  • jest więcej niż 2 poszkodowanych – w takiej sytuacji należy najpierw wezwać pomoc, a następnie postarać się udzielić pierwszej pomocy jak największej liczbie poszkodowanych.

Telefony alarmowe obowiązujące w Polsce

  • 112 – Centrum powiadamiania ratunkowego

  • 999 – Pogotowie ratunkowe

  • 998 – Straż pożarna

  • 997 – Policja

Niestety numer alarmowy 112 wciąż jeszcze nie funkcjonuje poprawnie na terenie całej Polski. Często dzwoniąc pod ten numer następuje połączenie z Policją czy Strażą Pożarną zamiast z centrum powiadamiania ratunkowego. Celem wykonania telefonu alarmowego jest wezwanie odpowiednich służb w możliwie krótkim czasie, dlatego jeżeli istnieje taka możliwość, trzeba korzystać z numerów 999, 998, 997.

Ważne

W przypadkach awaryjnych, na przykład braku zasięgu własnej sieci, nieznajomości kodu PIN do telefonu, należy oczywiście skorzystać z numeru alarmowego 112, który umożliwia połączenie nawet przy braku zasięgu własnej sieci komórkowej.

W trakcie wezwania należy podać następujące informacje:

  • imię i nazwisko zgłaszającego wypadek – uwiarygodni to wezwanie pomocy.

  • dokładne miejsce zdarzenia – lokalizacja wypadku powinna być określona możliwie dokładnie z uwzględnieniem adresu administracyjnego (miasta, adresu, dojazdu do miejsca, ewentualnie piętra, możliwości dojścia itd.), punktów charakterystycznych lub innych informacji zapewniających dojazd służb.

  • typ zdarzenia i zagrożenia znajdujące się na miejscu wypadku – na przykład: wypadek drogowy z udziałem cysterny, pożar, wyciek chemiczny. Pozwoli to dyspozytorowi na powiadomienie innych służb niezbędnych na miejscu wypadku.

  • liczbę poszkodowanych – ta informacja umożliwi zadysponowanie odpowiedniej ilości służb ratowniczych.

  • stan poszkodowanych – oprócz takich parametrów jak przytomność, oddech należy opisać w jak najdokładniejszy sposób, co się dzieje z poszkodowanym, np. widzę dużo krwi itd. Pozwoli to na wysłanie odpowiednio wyposażonych wozów ratowniczych.

  • wiek i płeć poszkodowanych – umożliwi to przygotowanie zespołu ratowniczego na szczególne, z uwagi na wiek i płeć, zachorowania.

  • numer telefonu, pod którym dostępny jest wzywający pomoc – standardowo numer telefonu, z którego wykonywane jest połączenie, zostaje wyświetlany u dyspozytora, zdarzają się jednak sytuacje, kiedy samo wezwanie pomocy jest wykonywane z telefonu, który nie znajduje się na miejscu zdarzenia (np. w biurze w innym pokoju).

Bardzo prawdopodobne jest, że dyspozytor będzie zadawał dodatkowe pytania na które należy starać się odpowiadać wyczerpująco.

 

Ważne

Należy pamiętać, że celem zarówno dyspozytora, jak i ratownika pierwszej pomocy, jest jak najszybszy dojazd odpowiednich służb na miejsce zdarzenia. Dlatego w trakcie wezwania pomocy trzeba opanować emocje i przekazywać niezbędne informacje dyspozytorowi.

Piotr Skura - Koordynator Krajowy Pierwszej Pomocy Polskiego Czerwonego Krzyża

Słowa kluczowe:
pierwsza pomoc