Ochrona przed hałasem infradźwiękowym

Ochrona przed narażeniem na hałas infradźwiękowy obejmuje metody techniczne i działania organizacyjne. Do metod technicznych można zaliczyć, np.:

• stosowanie tłumików akustycznych w układach dolotowych maszyn przepływowych,

• właściwe fundamentowanie maszyn, kabin, urządzeń (stosowanie dylatacji), izolowanie od konstrukcji budynku,

• stosowanie specjalnych kabin dla operatorów urządzeń,

• usztywnienie konstrukcji ścian pomieszczeń w przypadku wystąpienia rezonansów,

• wprowadzenie przegród w pomieszczeniu, gdzie są fale stojące,

• stosowanie obudów maszyn i urządzeń,

• stosowanie aktywnych metod redukcji hałasu, w tym także ochronników słuchu z aktywnym tłumieniem, które są szczególnie skuteczne na niskie częstotliwości.

Natomiast działania organizacyjne to, np.:

• skrócenie czasu ekspozycji,

• rotacja pracowników,

• wprowadzenie dodatkowych przerw w pracy,

• profilaktyka medyczną, głównie badania lekarskie przed przyjęciem do pracy, wykluczające zatrudnienie na stanowiskach pracy, gdzie występuje hałas infradźwiękowy, osób, u których stan czynnościowy organizmu odbiega od normy.

Warto przypomnieć, że w środowisku pracy najczęstszym źródłem emisji hałasu infradźwiękowego są środki transportu (samochody, tramwaje, autobusy, lokomotywy, helikoptery, promy, kutry) i niektóre maszyny oraz urządzenia przemysłowe, w tym:

• sprężarki tłokowe,

• pompy próżniowe,

• dmuchawy,

• piece hutnicze,

• młoty kuźnicze,

• kraty wstrząsowe,

• formierki maszynowe,

• urządzenia energetyczne elektrowni cieplnych (młyny, kominy, kotły, wentylatory kotłowe),

• wentylatory przemysłowe,

• maszyny drogowe,

• silniki odrzutowe testowane w hamowniach,

• urządzenia młynów zbożowych (przesiewacze zbożowe).