Postępowanie powypadkowe przy zranieniu ostrymi narzędziami nie zmieniło się

Tematyka poruszana w rozporządzeniu ministra zdrowia z 6 czerwca 2013 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy wykonywaniu prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi narzędziami używanymi przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych (Dz.U. z 2013 r. poz. 696) jest uszczegółowieniem dotychczas obowiązujących przepisów w sprawie zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, oceny ryzyka zawodowego i badania wypadków przy pracy. Można jedynie zwrócić uwagę na niektóre uściślenia czy rozszerzenia obowiązków pracodawcy, takie jak np.:

• przy ocenie ryzyka zawodowego zranieniem ostrym narzędziem należy uwzględniać ryzyko przeniesienia zakażenia w wyniku ekspozycji na krew lub inny potencjalnie zakaźny materiał biologiczny na danym stanowisku pracy, uwzględniając wymienione w § 3 nowego rozporządzenia uwarunkowania. Ocenę ryzyka przeprowadza się okresowo, nie rzadziej niż raz na 2 lata;

• opracowanie, wdrożenie i stałe aktualizowanie procedur bezpiecznego postępowania z ostrymi narzędziami. Procedury należy raz na 2 lata poddawać ocenie;

• przeprowadzanie, raz na 2 lata, oceny dostępności narzędzi zawierających mechanizmy chroniące przez zranieniem;

• systematyczne szkolenia pracowników w zakresie dotyczącym zranień ostrymi narzędziami;

• zapewnienie stałego dostępu do informacji o zasadach używania ostrych narzędzi, w tym instrukcji sporządzonych w formie pisemnej, a także o obowiązujących przepisach z zakresu bhp przy wykonywaniu prac związanych z narażeniem na zranienie ostrymi narzędziami;

• promowanie dobrych praktyk zapobiegania zranieniom ostrymi narzędziami, w szczególności opracowywania we współpracy z przedstawicielami pracowników materiałów informacyjnych dotyczących tych praktyk;

• opracowanie i wdrożenie procedury postępowania poekspozycyjnego, umożliwiającą niezwłoczne udzielenie poszkodowanemu pomocy medycznej oraz zapobieżenie skutkom narażenia, a także objęcie go profilaktyczną opieką zdrowotną po narażeniu zgodnie z aktualną wiedzą medyczną;

• po każdym wystąpieniu ekspozycji zawodowej związanej ze zranieniem ostrym narzędziem przeprowadzanie analizy, czy procedura bezpiecznego postępowania z ostrymi narzędziami nie powinna być zmodyfikowana lub informowanie pracowników o nowych ryzykach związanych z używaniem ostrego narzędzia;

• założenie i prowadzenie wykazu (ewidencji) zranień (zakłuć) ostrymi narzędziami (niezależnie od postępowania w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy). Wykaz ten ma być prowadzony w oparciu o szczegółowe informacje przekazane przez poszkodowanego pracownika oraz o ustalenia osoby (lub zespołu) wyznaczonej przez pracodawcę do ustalenia przyczyn i okoliczności zranienia;

• sporządzanie raportu, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy, o bezpieczeństwie i higienie pracy w podmiocie leczniczym w zakresie zranień ostrymi narzędziami przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych.

W zakresie postępowania powypadkowego przy zranieniu, zakłuciu czy innym drobnym uszkodzeniu tkanek ciała spowodowanym narzędziami medycznymi albo innymi przedmiotami rozporządzenie niczego nie zmienia. Wszystkie takie zdarzenia należało i nadal należy traktować jako wypadki przy pracy i przeprowadzać wymagane postępowanie powypadkowe. Wynika to z zapisów art. 2 i art. 3 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2009 r. nr 167, poz. 1322 ze zm.), gdzie uraz jest określany jako uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka wskutek działania czynnika zewnętrznego, a za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą.

Wprowadzając do stosowania przedmiotowe rozporządzenie konieczne jest przypomnienie zapisów:

• rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2003 r. nr 169, poz.1650 ze zm.) – w zakresie dotyczącym oceny ryzyka zawodowego i stosowania środków profilaktycznych;

• rozporządzenia ministra zdrowia z 22 kwietnia 2005 r. w sprawie szkodliwych czynników biologicznych dla zdrowia w środowisku pracy oraz ochrony zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki (Dz.U. nr 81, poz. 716 ze zm.).

Autorem tekstu jest były główny inżynier zarządzania bezpieczeństwem pracy, rejestrowany audytor pomocniczy SZBP wg ISRS