Rękawice antywibracyjne chronią przed drganiami mechanicznymi

Współczynniki liczbowe, które charakteryzują właściwości tłumiąco-wibroizolacyjne rękawic to:

1. Skorygowany współczynnik przenoszenia drgań TRM, wyznaczony w czasie badań rękawic dla przedziału częstotliwości 32–200 Hz.

2. Skorygowany współczynnik przenoszenia drgań TRH, wyznaczony w czasie badań rękawic dla przedziału częstotliwości 200–1250 Hz.

Aby rękawice można było uznać za antywibracyjne muszą spełniać równocześnie 2 warunki:

1. TRM < 1 (wartość średnia skorygowanego współczynnika przenoszenia drgań przez rękawicę w zakresie częstotliwości 32–200 Hz mniejsza od 1),

2. TRH < 0,6 (wartość średnia skorygowanego współczynnika przenoszenia drgań przez rękawicę w zakresie częstotliwości 200–1250 Hz mniejsza od 0,6).

Stosowanie rękawic antywibracyjnych nie tylko ogranicza drgania transmitowane z narzędzi do rąk operatora, ale też zabezpiecza je przed niską temperaturą i wilgocią, które to czynniki potęgują skutki oddziaływania drgań, przyspieszając rozwój zespołu wibracyjnego.

Oprócz stosowania środków ochrony indywidualnej, jakimi są rękawice antywibracyjne, należy przede wszystkim starać się chronić pracowników za pomocą:

• automatyzacji procesów technologicznych i zdalnego sterowania źródłami drgań;

• stosowania materiałów, elementów i układów izolujących oraz tłumiących drgania, w tym amortyzowanych siedzisk czy uchwytów antywibracyjnych;

• projektowania miejsc pracy i rozmieszczania stanowisk pracy w sposób umożliwiający izolację od źródeł drgań i ograniczający jednoczesne oddziaływanie wielu źródeł drgań na pracownika;

• konserwowania środków pracy, obiektów budowlanych, urządzeń i układów izolujących oraz tłumiących drgania;

• ograniczania czasu i poziomu narażenia na drgania oraz liczby osób na nie narażonych przez właściwą organizację pracy, w szczególności stosowanie skróconego czasu pracy, przerw w pracy czy rotacji na stanowiskach pracy.

Grażyna Jarosiewicz - ekspert ds. technicznego bezpieczeństwa pracy