Sposoby reagowania na czynniki potencjalnie stresogenne

Czynniki potencjalnie stresogenne

Sposoby reagowania

• praca w pośpiechu,

• praca pod presją czasu,

• praca na dużym wydatkowaniu energii,

• nagły wzrost ilości pracy,

• praca w nadgodzinach, w domu

• częstsze przerwy,

• unikanie wywierania presji na pracownika i ponaglania go,

• ustalenie z pracownikami priorytetów,

• zapewnienie odpowiedniej liczby pracowników

• brak odpowiedniego przygotowania do wymagań stawianych pracownikowi,

• zadania trudne umysłowo, wymagające ciągłego skupienia uwagi,

• odpowiedzialność za ludzi,

• częste podejmowanie decyzji obarczonych dużymi konsekwencjami dla zakładu pracy, w tym materialnymi

• dobór pracownika o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu,

• zapewnienie wsparcia,

• kierowanie na potrzebne szkolenia i treningi,

• zapewnienie niezbędnego czasu na podjęcie trudnych decyzji,

• stworzenie możliwości konsultacji z innymi pracownikami,

• doradztwo zewnętrzne w razie potrzeby

• praca monotonna,

• praca zautomatyzowana,

• praca powtarzalna,

• praca nieadekwatna do możliwości i potrzeb pracownika

• przydzielanie pracownikom różnorodnych obowiązków,

• zwiększanie zakresu czynności,

• zapewnienie rotacji pracowników między zadaniami,

• konsultowanie z pracownikami ich sytuacji w pracy,

• rozmowa z pracownikami o ich potrzebach i możliwych sposobach ich zaspokojenia przez wykonywaną pracę

• pracownik nie zna zakresu swoich obowiązków, czynności do wykonania,

• pracownik nie zna celu swojej pracy oraz jej efektów i użyteczności

• określenie zakresu czynności dla pracowników,

• informowanie ich o celach i efektach ich pracy,

• pewność, że pracownicy znają swoje zadania, ich przeznaczenie i wynik

• praca w stałych godzinach, w sposób niezmienny,

• brak możliwości wprowadzenia swojego sposobu wykonywania pracy,

• brak przerwy w sytuacji potrzeby,

• sposób i tempo pracy nie są w żaden sposób zależne od pracownika

• zapewnienie pracownikom potrzebnej przerwy do regeneracji,

• powierzenie odpowiedzialności nad sposobem wykonania zadania,

• umożliwienie realizacji poleceń w czasie najdogodniejszym dla pracowników,

• włączanie pracowników do decydowania o tym, co i jak wykonują

• wymagania stawiane pracownikowi są sprzeczne ze strony różnych przełożonych, współpracowników oraz klientów,

• praca wymaga ciągłej dyspozycyjności,

• brak oderwania się od obowiązków pracowniczych w czasie wolnym,

• częste wyjazdy,

• praca nie daje możliwości awansu, nie zaspokaja ambicji pracownika

• dokładny przekaz pracownikom ich obowiązków, priorytetów,

• pewność, że pracownicy wiedzą, co należy do ich obowiązków,

• pewność, że pracownicy znają system awansu i wiedzą, co należy zrobić, by go osiągnąć, wspólne ustalenie z pracownikami ich oczekiwań oraz oczekiwań firmy, odpowiednie wynagradzanie za konieczność pracy dyspozycyjnej,

• zapewnienie szkoleń

• pracownik jest pozostawiony sam sobie, nie ma od kogo zasięgnąć informacji, pomocy w razie potrzeby,

• pracownicy rywalizują ze sobą, zamiast się wzajemnie wspierać, by firma osiągała jak najlepsze korzyści,

• brak niezbędnych środków do pracy, konflikty,

• nieinformowanie o zmianach, dyskryminacja,

• uznaniowe traktowanie

• zmiana systemu motywacyjnego z rywalizacji na współpracę,

• zapewnienie wsparcia,

• dostępność dla pracowników,

• wspólne konsultacje pracowników i pracodawców,

• informowanie o zmianach,

• włączanie pracowników w proces wprowadzania zmian,

• niedopuszczanie do dyskryminacji ani złego traktowania,

• łagodzenie konfliktów i rozwiązywanie ich na bieżąco

uciążliwe fizyczne warunki pracy:

• hałas,

• brud,

• substancje niebezpieczne, zagrażające zdrowiu

• zapewnienie środków ochrony indywidualnej,

• stworzenie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy,

• gwarancja szkoleń z zakresu bezpiecznej obsługi maszyn,

• ograniczenie warunków szkodliwych do minimum,

• skierowanie pracowników do innej pracy, jeżeli warunki nie są dla nich możliwe do wytrzymania ze względów zdrowotnych