Wykonywanie pracy w jednym miejscu przez pracowników tymczasowych oraz etatowych, a obowiązki pracodawców.

Zasadą wynikającą ze stosunku pracy jest wykonywanie umówionej pracy w miejscu i czasie pracy – na rzecz i pod kierownictwem danego pracodawcy. Z reguły wygląda to tak, że w obrębie danego zakładu pracy wykonują pracy osoby zatrudnione dla swojego jednego pracodawcy. Jest to najbardziej przejrzyste rozwiązanie organizacyjne, które jednak nie sprawdza się w każdym przypadku. Całkiem liczny rodzaj prac i przedsięwzięć wymaga bowiem zaangażowania pracowników należących do różnych pracodawców. Przykładem mogą być skomplikowane projekty, w obrębie których wykonują swe obowiązki osoby o różnych specjalnościach i kwalifikacjach, zatrudniane nie przez jeden, a kilka podmiotów.

Problematyka jednoczesnego wykonywania pracy w tym samym miejscu przez pracowników zatrudnionych przez różnych pracodawców uregulowana jest prawem pracy wyłącznie w kontekście przepisów technicznego bezpieczeństwa pracy.

Problemem w kontekście przywołanej wyżej regulacji może się okazać tak z pozoru banalna sytuacja, jak wykonywanie w jednym miejscu pracy przez pracowników etatowych danego pracodawcy oraz pracowników tymczasowych, których formalnym pracodawcą jest nie pracodawca użytkownik, a agencja pracy tymczasowej.

Odpowiedź na powyższe pytanie nie wydaje się prosta. Z formalnego punktu widzenia mamy do czynienia z wykonywaniem w jednym miejscu pracy przez pracowników różnych pracodawców – pracodawcą odrębnym jest:

1. pracodawca użytkownik, który zatrudnia swoich pracowników posiłkując się dodatkowo pracownikami tymczasowymi,

2. agencja pracy tymczasowej zatrudniająca pracowników tymczasowych.

Konstrukcja, o której mowa wyżej, co do zasady wpisuje się więc w sytuację opisaną w art. 208 kp. Może to zatem sugerować obowiązek zrealizowania przez pracodawcę użytkownika oraz agencję pracy tymczasowej zasad wynikających z przywołanego wyżej przepisu. Tym bardziej, że w zakresie nieuregulowanym odmiennie przepisami ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych do agencji pracy tymczasowej pracownika tymczasowego i pracodawcy użytkownika stosuje się przepisy prawa pracy dotyczące odpowiednio pracodawcy i pracownika.

Rozważając wszystkie argumenty przemawiające za - i przeciw stosowaniem art. 208 kp, w przypadku relacji pracodawca użytkownik – agencja pracy tymczasowej, skłaniam się ku poglądowi, że przywołany przepis kodeksowy nie będzie miał w tu zastosowania. Należy bowiem zauważyć, że ustawa o zatrudnianiu pracowników tymczasowych jest regulacją szczególną, która normuje zasady współdziałania, w tym wzajemne relacje i obowiązki dotyczące technicznego bezpieczeństwa pracy względem pracowników tymczasowych. Jako regulacja szczególna wyłącza więc zasady współdziałania, o których mowa w art. 208 kp, wprowadzając w tym zakresie rozwiązania określone w rozdziale drugim ustawy.

Wykonywanie pracy przez pracowników tymczasowych na rzecz pracodawców użytkowników podlega kontroli inspektorów Państwowej Inspekcji Pracy. Uwzględniając przywołane wcześniej argumenty trudno oczekiwać, że inspektor pracy będzie wymagał od pracodawcy użytkownika oraz agencji pracy tymczasowej realizacji przepisu art. 208 kp.

Należy jednak mieć świadomość, że każdy inspektor pracy (na nieszczęście pracodawców) jest niezależnym i samodzielnym organem, który nie tylko ustala stan faktyczny, ale również samodzielnie interpretuje przepisy i wydaje stosowne środki prawne. Nie można tym samym wykluczyć przypadku, w ramach którego konkretny inspektor pracy uzna, że świadczenie pracy przez pracowników tymczasowych, u pracodawcy użytkownika, będzie wymagało powołania koordynatora oraz realizacji obowiązków wynikających z art. 208 kp – niezależnie od wypełnienia dyspozycji wynikających z ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych.