Przepisy ustawy o społecznej inspekcji pracy zbada Trybunał Konstytucyjny

Jednym z pierwszych zarzutów pod adresem ustawy o społecznej inspekcji pracy w obecnym brzmieniu, jest brak precyzyjnego określenia maksymalnej liczby społecznych inspektorów pracy jaka może funkcjonować w zakładzie pracy. Efektem tego jest nieuzasadniona ważnym interesem publicznym ingerencja w wolność gospodarczą pracodawców.

Kolejny zarzut, zdaniem Konfederacji Lewiatan, braku zgodności z Konstytucją RP dotyczy zapisu o zbyt szerokim i ogólnikowym określeniu kompetencji społecznych inspektorów pracy. Prowadzi to do ingerencji w swobodę działalności gospodarczej pracodawców polegającej na umożliwieniu społecznym inspektorom pracy podejmowania działań wykraczających poza cele dla których powołano społeczną inspekcję pracy. Ten przepis narusza także prawo do prywatności poprzez wyposażenie społecznych inspektorów pracy w kompetencje umożliwiające im uzyskanie dostępu do wielu poufnych informacji dotyczących pracodawców oraz zatrudnianych przez nich pracowników.

Za niezgodne z Konstytucją we wniosku do Trybunału Konstytucyjnego uznano również przepisy dotyczące m.in. kwalifikacji wymaganych od społecznych inspektorów pracy, procedur ich wyboru i odwoływania, czy nieprecyzyjnego określenia obciążeń jakie pracodawca powinien ponosić w związku z działaniem społecznych inspektorów pracy.

Jak podkreśla Konfederacja w uzasadnieniu swoich działań społeczni inspektorzy pracy mają wiele przywilejów, a w zamian niewiele się od nich wymaga. Są chronieni przed zwolnieniem i zmianą warunków pracy i płacy na mniej korzystne, mają prawo wstępu w każdym czasie do pomieszczeń i urządzeń zakładu pracy, wgląd do dokumentów, a nawet możliwość uzyskania dodatkowego wynagrodzenia.