Wydatki na bhp i ekwiwalenty wypłacane zleceniobiorcom będą zwolnione ze składek ubezpieczeniowych

Tak orzekł Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu na rozprawie pytania prawnego Sądu Okręgowego w Gliwicach, Wydział VIII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (wyrok TK z 16 lutego 2010 r., sygn. akt P 16/09). Wyrok TK jest ostateczny. Jego sentencja będzie ogłoszona w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

Pytanie prawne SO w Gliwicach dotyczyło zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Mianowicie, czy § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) w części, w jakiej wyklucza wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne oraz rentowe przychody płatników składek (czyli pracodawców) z tytułu świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów w zakresie bhp i ekwiwalenty za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za:

• pranie odzieży roboczej,
• używanie własnych odzieży i obuwia zamiast roboczego,

zatrudniających osoby wykonujące pracę na innej podstawie niż stosunek pracy w zakładzie pracy lub miejscu wyznaczonym przez pracodawcę), jest zgodny z art. 32, 64 ust. 2 i 3 oraz art. 68 ust. 2 i 3, jak również art. 92 Konstytucji RP?

Trybunału Konstytucyjnego orzekł, że:

1. § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przez to, że nie dotyczy zleceniobiorców wykonujących pracę w zakładzie pracy lub miejscu wyznaczonym przez pracodawcę w zakresie wartości świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ekwiwalentów za te świadczenia wypłacane zgodnie z przepisami Rady Ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalentów pieniężnych za pranie odzieży roboczej i używanie własnych odzieży oraz obuwia zamiast roboczego, jest niezgodny z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP.
2. § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w zakresie wskazanym w pkt 1, traci moc z upływem 12 miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku TK w Dz.U. RP.

Ponadto TK postanowił umorzyć postępowanie w pozostałym zakresie.

W praktyce wyrok TK oznacza, że wydatki na bezpieczeństwo i higienę pracy oraz ekwiwalenty wypłacane zleceniobiorcom będą zwolnione ze składek ubezpieczeniowych.