Sprawdź, komu pracodawca musi zapewnić mydło

Jan M. Pióro
Jan M. Pióro
03.08.2016AKTUALNE

Sprawdź, komu pracodawca musi zapewnić mydło

Każdy pracodawca musi chronić zdrowie i życie pracowników przez zapewnienie bezpiecznych oraz higienicznych warunków pracy przy odpowiednim wykorzystaniu osiągnięć nauki i techniki. Elementem realizacji tego obowiązku jest między innymi dostarczenie przez pracodawcę pracownikom niezbędnych środków czystości. Rodzi się jednak pytanie, jak i komu przyznawać takie środki? Dowiedź się, którym pracownikom należy się mydło.

Korzyści 

Z tego tekstu dowiesz się:

  • Którym pracownikom, zatrudnionym na jakich stanowiskach, należą się środki czystości?
  • W jaki sposób można zmniejszyć zapotrzebowanie na środki czystości?
  • Od czego zależy ilość wydawanych środków higieny osobistej?

Ilość i rodzaje wydawanych pracownikom środków higieny osobistej są zróżnicowane ze względu na stan środowiska pracy. Dodatkowo powinny uwzględniać stopień zabrudzenia ciała przy wykonywaniu pracy, wymogi higieny osobistej związane z wykonywanymi czynnościami, a także względy wynikające z obowiązku przestrzegania wymogów sanitarnych

Ważne

Dostarczone pracownikowi środki higieny osobistej są własnością pracodawcy i powinny być użytkowane wyłącznie w zakładzie pracy.

Komu należy zapewnić środków czystości?

Zgodnie ze wspomnianymi wcześniej kryteriami wyróżnia się 6 grup pracowników zróżnicowanych ze względu na rodzaj wykonywanej pracy i towarzyszący jej poziom zbrudzenia.

Grupa 1 Pracownicy, którym powinno się umożliwić kilkakrotne w ciągu dnia pracy umycie nieznacznie zabrudzonych rąk, przemycie twarzy.

Są to pracownicy na stanowiskach nierobotniczych.

Przykład

Mogą to być:

  • pracownicy administracyjno-biurowi,
  • techniczno-inżynieryjni poza działami produkcyjnymi (nienarażeni na znaczne zabrudzenie ciała),
  • pracownicy ochrony osób i mienia, a także zatrudnieni jako portierzy.

Grupa 2 Pracownicy, u których zachodzi konieczność usunięcia brudu łatwo zmywalnego z nieosłoniętych części ciała.

Są to na przykład rewidenci w środkach komunikacji miejskiej i międzymiastowej czy pracownicy zatrudnieni w budownictwie (sztukatorzy, murarze, posadzkarze, malarze, cieśle, stolarze, dekarze, betoniarze, zbrojarze – przy każdej z tych grup bierze się również pod uwagę ich pomocników).

Grupa 3 Pracownicy, u których zachodzi konieczność kilkakrotnego starannego mycia rąk w czasie pracy – z uwagi na wymagania produkcji lub przepisów sanitarnych albo potrzeby mycia rąk i twarzy z brudu przylegającego do ciała.

Do trzeciej grupy zaliczać będziemy pracowników zatrudnionych przy obsłudze obrabiarek do metalu (tokarze, frezerzy, ślusarze narzędziowi), a także innych:

  • spawacze,
  • kierowcy pojazdów w transporcie i komunikacji samochodowej,
  • lakiernicy,
  • piekarze,
  • cukiernicy,
  • pracownicy zakładów gastronomicznych i żywienia zbiorowego.

Grupa 4 Pracownicy, u których zachodzi konieczność mycia rąk, twarzy i kończyn dolnych z brudu silnie przylegającego do skóry oraz pracownicy, u których zachodzi konieczność częstego mycia rąk z uwagi na stałe narażenie na stykanie się z substancjami trującymi lub szczególne wymagania związane z wykonywanymi czynnościami.

Są to na przykład pracownicy:

1)      zatrudnieni przy przygotowaniu i układaniu mieszanek asfaltów drogowych, lakiernicy natryskowi,

2)      impregnujący drewno,

3)      wulkanizatorzy wyrobów z gumy (na gorąco),

4)      warsztatowi i monterzy mechaniki pojazdowej,

5)      zaprawiający ziarno fungicydami,

6)      zatrudnieni przy rozpylaniu środków ochrony roślin,

7)      zatrudnieni przy konfekcjonowaniu lub wydawaniu nieopakowanych artykułów spożywczych.

Grupa 5 Pracownicy, u których zachodzi konieczność mycia górnej części ciała – z uwagi na duży stopień zabrudzenia – lub całego ciała – z brudu pochodzącego z substancji łatwo zmywalnych.

Są to najczęściej pracownicy zatrudnieni przy obsłudze urządzeń w studzienkach i kanałach ściekowych, a także czyszczeniu i rozbiórce maszyn oraz urządzeń technicznych (silników, przekładni, kotłów) i czyszczeniu konstrukcji stalowych z rdzy i farby. Do tej grupy należą również osoby zajmujące się malowaniem farbą miniową oraz zatrudnieni przy produkcji i konfekcjonowaniu środków ochrony roślin i inni.

Grupa 6 Pracownicy, u których zachodzi konieczność mycia całego ciała z uwagi na bardzo duży stopień zabrudzenia lub stykania się z substancjami trującymi.

Przykładowo, są to pracownicy wykonujący prace przy czyszczeniu zbiorników i cystern do przewozu mocnych kwasów oraz paliw, a także stykający się z silnymi truciznami (związkami arsenu, rtęcią, chromem). W grupie tej znajdują się również osoby zatrudnione:

1)      przy obsłudze urządzeń technicznych w kotłowniach technologicznych i centralnego ogrzewania opalanych stałym paliwem,

2)      przy produkcji wyrobów bitumicznych i asfaltowych,

3)      przy produkcji barwników anilinowych i siarkowych,

4)      w zakładach utylizacji.

Jak zmniejszyć zapotrzebowanie na środki higieny osobistej?

Czynnikami sprzyjającymi zmniejszeniu zapotrzebowania na środki higieny osobistej są, przede wszystkim, hermetyzacja procesów produkcyjnych, dbałość o warunki mikroklimatu, a także o stan higieniczny pomieszczeń pracy.

Ponadto w miejsce wydawania środków higieny osobistej w naturze pracodawca może udostępnić pracownikom, w pomieszczeniach umywalni czy w przedsionkach kabinach ustępów, dozowniki z mydłem w płynie i urządzenia do wydania ręczników papierowych bądź suszareki do rąk z nawiewem ciepłego powietrza.

Proszę zwrócić uwagę że zakładowe normy przydziału wydawanych pracownikom środków higieny osobistej, ustalone przez pracodawcę po zasięgnięciu ich opinii, powinny być określone w regulaminie pracy, układzie zbiorowym pracy lub porozumieniu z przedstawicielem pracowników. Ten ostatni przypadek ma miejsce wtedy, gdy na danym pracodawcy nie ciąży obowiązek ustalania regulaminu pracy.

Autor: 

Jan M. Pióro,
specjalista w zakresie prawa pracy,
biegły sądowy w dziedzinie bhp
przy Sądzie Okręgowym w Warszawie

Autor
Jan M. Pióro
Mgr prawa, absolwent Uniwersytetu Łódzkiego, autor wielu publikacji o charakterze poradnikowym wieloletni pracownik Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, ostatnio główny specjalista w Departamencie Prawnym Głównego Inspektoratu Pracy państwowej Inspekcji Pracy, biegły sądowy przy sądach okręgowych w Warszawie, z zakresu bezpieczeństwo i higiena pracy.

Poradnia 48 Portalu BHP

Jeśli masz jakiekolwiek pytania skorzystaj z indywidualnej porady grona naszych wybitnych Ekspertów.

Bądź codziennie na bieżąco ze zmianami w branży BHP, dzięki aplikacji stworzonej przez najlepszych Ekspertów.