Badania kontrolne po przechorowaniu koronawirusa a pracewymagające szczególnej sprawności psychofizycznej

Choroba COVID-19, powodowana przez nowy czynnik biologiczny jakim jest koronawirus, nie w każdym przypadku jest kwestią mniej lub bardziej objawowego przechorowania. Zdarzają się przypadki o różnym stopniu skomplikowania przebiegu choroby, zwłaszcza w kontekście układu oddechowego. Coraz częściej jednak pojawiają się doniesienia o licznych możliwych powikłaniach, u pacjentów którzy chorobę przeszli – również dotyczących sfery neurologicznej. Bywa, że osoby po przechorowaniu koronawirusa uskarżają się na zaburzenia koncentracji, problemy z pamięcią czy na kłopoty związane z wykonywaniem nawet najprostszych zadań matematycznych oraz innych wymagających logicznego myślenia.

Powyższe powikłania jak najbardziej mogą komplikować życie prywatne. Mają również bezpośrednie przełożenie na sferę życia zawodowego. Powstają bardzo istotne dla praktyki wątpliwość, czy pracownik po przechorowaniu COVID-19 to „ta sama osoba”.

• Czy pracownik przejawia właściwy poziom gotowości do wykonywania pracy w sposób bezpieczny dla siebie i innych?

• Na ile orzeczenie o braku przeciwwskazań do pracy pozostaje aktualne dla tego pracownika?

Co w sytuacji gdy osoba zatrudniona na stanowisku pracy, w ramach którego wykonywane są prace wymagające szczególnej sprawności psychofizycznej, po przechorowaniu COVID-19 poinformuje pracodawcę o problemach z koncentracją czy pamięcią? Jednocześnie okres orzeczonej niezdolności do pracy spowodowanej chorobą nie kwalifikuje jej do skierowania na badania kontrolne?

W powyższym przypadku najbezpieczniej przyjąć, że prawidłowym postępowaniem będzie odsunięcie pracownika od prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej i w miarę możliwości czasowe przeniesienie pracownika do innej pracy, odpowiadającej jego kwalifikacjom przy zachowaniu dotychczasowego poziomu wynagrodzenia.

Ponieważ przepisy nie rozstrzygają kwestii ważności badań profilaktycznych w omawianej sytuacji (kiedy nie ma bezpośredniego uzasadnienia prawnego do kierowania pracownika na badania kontrolne), pracodawca jak najszybciej powinien skontaktować się z lekarzem medycyny pracy sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami. W gestii lekarza pozostanie ocena na ile sytuacja, uwzględniając obowiązujący zakres obowiązków pracownika wymaga skierowania zatrudnionego na badania kontrolne. W przypadku gdy powyższa informacja nie zostanie uzyskana w formie pisemnej, zostanie przykładowo otrzymana w ramach rozmowy z wykorzystaniem środków komunikowania się na odległość, warto dla celów dowodowych takiej z rozmowy sporządzić notatkę.