Jaki powinien być zakres danych osobowych świadka wypadku w drodze do/z pracy?

Pracownicy mogą uczestniczyć w zdarzeniach wypadkowych w różnych okolicznościach i miejscach. Najbardziej rozpoznawalnym rodzajem wypadku jest oczywiście wypadek przy pracy – co nie wyklucza możliwości zaistnienia zdarzenia wypadkowego przed jej rozpoczęciem lub po jej zakończeniu po opuszczeniu terenu zakładu pracy.

Pojęcie wypadku w drodze do pracy lub z pracy definiuje art. 57 b ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z którym za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się zdarzenie:

• nagłe
• wywołane przyczyną zewnętrzną,
• które nastąpiło w drodze do lub z miejsca wykonywania zatrudnienia lub innej działalności stanowiącej tytuł ubezpieczenia rentowego, jeżeli droga ta była najkrótsza i nie została przerwana.

Ponadto za wypadek w drodze do pracy lub z pracy uważa się też przypadki, gdy droga ta została przerwana, jeżeli przerwa była życiowo uzasadniona i jej czas nie przekraczał granic potrzeby, a także wówczas, gdy droga, nie będąc drogą najkrótszą, była dla ubezpieczonego, ze względów komunikacyjnych, najdogodniejsza.

Wystąpienie wypadku, który może być kwalifikowany jako wypadek w drodze, wymaga zachowania procedury określonej w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 24 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu uznawania zdarzenia za wypadek w drodze do pracy lub z pracy, sposobu jego dokumentowania, wzoru karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy oraz terminu jej sporządzenia.

Uwzględniane są również informacje i dowody badających okoliczności i przyczyny zdarzenia lub udzielających poszkodowanemu pierwszej pomocy, jak również ustalenia sporządzającego kartę.

Ponad wszelką wątpliwość, bardzo istotną wartość dowodową mającą znaczenie dla oceny zdarzenia mają informacje pochodzące od świadków. Świadkiem takim może być przykładowo współpracownik, pokonujący do domu tą samą drogę co osoba która uległa wypadkowi.

Informacje uzyskiwane są od świadków skonkretyzowanych personalnie, a nie od świadków w ujęciu anonimowym. Przepisy rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad oraz trybu uznawania zdarzenia za wypadek w drodze, nie regulują jednak w sposób bezpośredni zakresu danych osobowych jakie można uzyskać od świadka zdarzenia. Należy w tym zakresie odwołać się do załącznika rozporządzenia regulującego wzór karty wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Uwzględniając fakt, że powyższy zakres danych osobowych świadków zdarzenia, które może być kwalifikowane jako wypadek w drodze do/z pracy, wynika z przepisów powszechnie obowiązujących można uznać, iż uzyskanie i dalsze przetwarzanie tych danych osobowych, na potrzeby postępowania powypadkowego, nie będzie wiązało się z koniecznością uzyskania zgody świadka zdarzenia. Ma to istotne znaczenie w kontekście zachowania przez pracodawcę zasad prawidłowego przetwarzania danych osobowych, w tym wynikających z rozporządzenia RODO. W omawianej sytuacji zakres danych osobowych świadka jest jasno określony, a wypełnienie w prawidłowy sposób karty wypadku jest obowiązkiem prawnym pracodawcy. Gdyby więc odwoływać się do kryterium zgody na przetwarzanie danych osobowych świadka, mogłoby dojść do sytuacji, w której świadek miałby prawo odmówić udostępnienia swoich danych, uniemożliwiając tym samym prawidłowe wypełnienie karty wypadku.