Co zmienia nowa norma EN 17323 dotycząca odzieży odblaskowej?

Każda odzież intensywnej widzialności wykonana jest z połączenia materiałów fluorescencyjnych i odblaskowych, dzięki którym użytkownik jest widoczny w sytuacjach, które mogą stanowić dla niego zagrożenie. Kombinacja jaskrawych kolorów i odblaskowych taśm zapewnia bezpieczeństwo zarówno w dzień, jak i po zmierzchu.

Najnowsza norma EN 17353 zastępuje dwie odrębne normy: EN 1150: 1999 „Odzież ochronna. Odzież odblaskowa do użytku nieprofesjonalnego. Metody badań i wymagania ” oraz EN 13356: 2001 „ Akcesoria zapewniające widoczność do użytku nieprofesjonalnego. Metody badań i wymagania”, z których obie zostały obecnie wycofane z użytku. Na podstawie nowej normy przydatność produktów w zapewnianiu ochrony w sytuacjach średniego ryzyka jest określona przez ich właściwości zwiększonej widoczności. Ponadto zapewniono w niej producentom większą swobodę w projektowaniu produktów, biorąc pod uwagę to, że odzież i urządzenia o zwiększonej widoczności nie są przeznaczone do sytuacji wysokiego ryzyka. Norma EN 17353 definiuje też trzy rodzaje wyposażenia:

• „Typ A” tylko do warunków dziennych,
• „Typ B” tylko do pracy w ciemności,
• „Typ AB” w przypadku światła dziennego, zmierzchu i ciemności.

– Norma EN 17353 miała na celu uporządkowanie sytuacji odzieży nieobjętej normą 20471 (odzież intensywnej widzialności), która mogła dawać pracownikom złudne poczucie bezpieczeństwa. Nie wszyscy pracownicy wiedzą, że fluorescencyjna koszulka nie zapewnia bezpieczeństwa w nocy, a kurtka z samymi taśmami odblaskowymi nie gwarantuje widoczności w dzień. To właśnie ze względów bezpieczeństwa odzież tylko dzienna czy tylko nocna nie była dopuszczona przez normę – mówi Elżbieta Rogowska, Wiceprezes Zarządu ds. Operacyjnych w PW Krystian, ekspertka Koalicji Bezpieczni w Pracy. – Teraz nowa norma dopuszcza takie rozwiązanie, ale zwróćmy uwagę, że dla pasywnych użytkowników dróg (jak np. osoby pracujące przy budowie drogi) tylko w obszarze, gdzie prędkość pojazdów nie przekracza 15 km/h. Odzież wykonana zgodnie z normą EN 17353 przeznaczona jest ponadto dla aktywnych użytkowników dróg, gdzie ograniczenie prędkości wynosi maksymalnie 60 km/h. Aktywnym użytkownikiem drogi będzie np. rowerzysta, ale już nie osoba pracująca przy wymianie rur w obszarze drogi czy pobocza. 

Tak jak dotychczas kluczowym elementem przy doborze odzieży jest przeprowadzenie audytu stanowiskowego, w którym pracodawca ma obowiązek określić występujące ryzyka. Na tej podstawie dobierana jest odpowiednia odzież i inne środki ochrony indywidualnej. Przypomnijmy również, iż to na pracodawcy spoczywa obowiązek poinformowania pracowników o występujących zagrożeniach, ich możliwych konsekwencjach oraz o stosowaniu środków ochrony – dodaje Elżbieta Rogowska.

Odzież wysokiej widzialności, pod wpływem działania promieni słonecznych, ale także niewłaściwego prania może utracić swoje właściwości ochronne. Zabrudzona – nie zapewni jej użytkownikowi odpowiedniej widoczności. Dlatego oprócz dostarczenia pracownikom odzieży ochronnej zgodnej z normami, kluczowe znaczenie ma jej odpowiedni serwis.

- Badania pokazują, że niestety wciąż duża część odzieży roboczej jest prana przez pracowników w domu. W przypadku odzieży ochronnej to niezwykle ryzykowne. Warunki prania odzieży o wysokiej widoczności (np. temperatura, detergenty, użycie domowych płynów zmiękczających) mają duży wpływ na zachowanie jej właściwości ochronnych. Z jednej strony odzież niedoprana jest mniej widoczna (brud niejako zasłania jej fluorescencyjny charakter), z drugiej zaś nieodpowiednie traktowanie może np. zniszczyć pasy odblaskowe – co również skutkować będzie mniejszą ochroną. – mówi Ewa Nowak, Marketing Manager Workwear, Poland & EEU w CWS, ekspertka Koalicji Bezpieczni w Pracy. – Z tego względu pracodawca powinien zagwarantować swoim pracownikom kompleksową i profesjonalną usługę serwisu i konserwacji odzieży ochronnej, która zapewnia pracownikom odpowiednią ochronę, a tym samym bezpieczeństwo przez cały okres użytkowania odzieży.