Czynnik ludzki w ocenie ryzyka zawodowego
Człowiek uczestniczący w procesie pracy nie jest jej narzędziem lecz podmiotem. Niesie to za sobą pewne konsekwencje, o których trzeba pamiętać podczas analizy i oceny ryzyka zawodowego.
Konsekwencjami są również samodzielne działania, na które pracodawca, osoby kierujące pracownikami czy służba bhp mają ograniczony wpływ, przeważnie poprzez działania proceduralne i organizacyjne oraz przez kształtowanie probezpiecznych nawyków i postaw.
Człowiek będący podmiotem pracy wykazuje w niej samodzielność i inwencję, a jeżeli działania te stwarzają zagrożenia, wówczas oszacowane ryzyko końcowe nie odpowiada rzeczywistości.
Praktyka pokazuje, że dość często oceny ryzyka dokonuje się „przy biurku”, nie wchodząc w istotę rodzajów i miejsc wykonywanych zadań oraz bez obserwacji procesów pracy i bez udziału pracowników, których zagrożenia dotyczą.
Należy pamiętać, że oceny ryzyka zawodowego dokonują konkretni ludzie ze swoją wiedzą, swoim doświadczeniem i swoimi skłonnościami do niedoszacowywania (lub przeszacowywania) poszczególnych jego parametrów mających znaczenie dla wyniku końcowego.
Ważne Z dużym prawdopodobieństwem można powiedzieć, że ile osób dokonuje oceny ryzyka zawodowego, tyle będzie jej wyników.
Właśnie z powyższych powodów ocena ryzyka zawodowego powinna być okresowo sprawdzana i weryfikowana.
Przy każdej pracy, nawet wyglądającej na zupełnie bezpieczną, w sprzyjających warunkach, może ujawnić się zagrożenie, na które ani pracodawca, ani pracownik nie będą do końca przygotowani. Może ono być z kolei przyczyną wypadku.
Od 1997 roku zajmuje się tematyką oceny ryzyka zawodowego, zarządzania bhp, pracy służby bhp. Były główny inżynier zarządzania bezpieczeństwem pracy w KGHM Polska Miedź SA - O/ZG ”Lubin” . Rejestrowany audytor pomocniczy SZBP wg ISRS. Autor wielu opracowań kart oceny ryzyka zawodowego, instrukcji i programów szkoleń bhp dla różnych stanowisk pracy w przemyśle i usługach. Prowadzi szkolenia otwarte oraz dedykowane z zagadnień bhp.