Funkcja społecznego inspektora pracy jest przypisana do konkretnego pracodawcy

Wybór społecznych inspektorów pracy, w myśl art. 6 ust. 6 ustawy o społecznej inspekcji pracy, przeprowadzają zakładowe organizacje związkowe na podstawie uchwalonych przez siebie wewnętrznych regulaminów. Stanowisko inspektora pełnić może pracownik danego zakładu pracy, będący członkiem związku zawodowego i niezajmujący stanowiska kierowniczego.

Art. 23¹ § 1 Kodeksu pracy zawiera zapis, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę, staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy. Dla przejmowanego pracownika skutkiem powyższych przekształceń jest zmiana podmiotowa po stronie pracodawcy. Staje się nim podmiot, na którego przechodzi zakład pracy lub jego część.

W wyroku z marca 2010 r. Sąd Najwyższy uznał, że mandat społecznego inspektora pracy wygasa z chwilą ustania bytu prawnego pracodawcy (jego zniesienia w wyniku regulacji ustawowych), u którego doszło do wyboru pracownika na społecznego inspektora pracy. W uzasadnieniu czytamy, że „Ustawa o społecznej inspekcji pracy – uchwalona w 1983 r. i w dużym stopniu anachroniczna
w obecnych warunkach społeczno-ekonomicznych – nie daje podstaw do przyjęcia, że mandat pochodzącego z wyboru społecznego grupowego inspektora pracy sięga poza byt prawny pracodawcy, u którego doszło do wyboru.”

Ponadto należy przyjąć, że do wygaśnięcia mandatu dochodzi również wtedy, gdy społeczny inspektor pracy przestaje być pracownikiem zakładu pracy, w którym został wybrany, mimo że nie jest to równoznaczne z rozwiązaniem czy wygaśnięciem stosunku pracy.