Poznaj metody efektywnej współpracy podczas szkolenia

Przedstawiamy metody, które wpływają na efektywną współpracę szkoleniowca z uczestnikami w czasie szkolenia bhp.

Wypowiedzi otwierające mają wyrażać zainteresowanie prowadzącego szkolenie tym, co druga osoba chce przekazać, a także wskazują na gotowość słuchającego do rozmowy, np. „Ciekawi mnie to, co mówisz”, „Mógłbyś opowiedzieć o tym coś więcej”, „Możemy o tym porozmawiać teraz”.

Przy wykorzystaniu metody kontaktu wzrokowego osoba prowadząca szkolenie bhp musi być zwrócona w kierunku mówiącego, nie może oddzielać się od niego, np. stosem papierów czy źle postawionym krzesłem. Powinna zachować rozluźnioną i otwartą postawę ciała oraz odpowiedni dystans przestrzenny (ok. 1 m). Nawiązanie kontaktu wzrokowego z osobą mówiącą skupia na niej uwagę odbiorcy i ogranicza skłonność do dekoncentracji zarówno u mówiącego, jak i słuchającego.

W metodzie zachęty należy ośmielić drugą osobę do wypowiedzi i potwierdzać, że jest z uwagą słuchana. Pomocne są tutaj zarówno niewerbalne sygnały (potakiwanie głową, uśmiech, pochylanie się w kierunku mówiącego), jak i werbalne potwierdzenia („mruknięcia” – uhmm, aha, yhm, używanie zwrotów „tak, rozumiem”, „to interesujące”).

Klaryfikacja ma pomóc w dobrym zrozumieniu wypowiedzi nadawcy, uściślić ją i doprecyzować. Dzięki niej szkoleniowiec może zdobyć więcej informacji, które sprawią, że wypowiedź stanie się jasna i dokładniejsza. Ten efekt można uzyskać, zadając pytania, np. „A kiedy dokładnie to się wydarzyło?”, „Jak na to zareagowałeś?”.

Ponadto klaryfikacja ma za zadanie pomóc nadawcy uporządkować myśli, skupić się na najważniejszych kwestiach, np. „Czy to jest tak, że ta sprawa jest dla Ciebie najważniejsza?”, „Czy dobrze rozumiem, że to nie jest teraz największy problem?”.

Parafrazowanie pozwala sprawdzić, czy interpretacja trenera jest zgodna z intencją nadawcy, oraz upewnić się, czy przekazywane treści są trafnie rozumiane. Pośrednio parafrazowanie jest także wyrażeniem zainteresowania dla nadawcy. Polega na powiedzeniu własnymi słowami tego, co najistotniejsze w wypowiedzi, np. „Z tego, co mówisz, rozumiem, że...”, „Pozwól, że sprawdzę, czy dobrze Cię zrozumiałem...”, „Chodzi Ci o to, że…”, „O ile zrozumiałem, to…”, „Czy dobrze zrozumiałem, że chciałabyś…”, „Czy to jest tak, że…”.

Technika odzwierciedlania uczyć polega na tym, by przekazać rozmówcy, jakie (według szkoleniowca) są jego emocje i uczucia. Pokazanie, że słuchający potrafi wczuć się w sytuację i rolę mówiącego, w to, co przeżywa. Polega na nazwaniu emocji rozmówcy, np. „Mam wrażenie, że bardzo Ci na tym zależy”, „Widzę, że bardzo Cię to smuci”, „Wygląda na to, że bardzo się przestraszyłeś”, „Chyba Cię rozzłościłem”, „Wydaje mi się, że jesteś zadowolony z takiego rozwiązania”.

„Odbijanie” zachowań drugiej strony (jak w lustrze). Wejście w specyficzny dla rozmówcy rytm ciała sprawi, że poczuje się on rozumiany i doceniony. Szkoleniowiec może np. odzwierciedlić ton głosu, postawę, ułożenie rąk itd.