Więcej niż jedno postępowanie o stwierdzenie choroby zawodowej

Anna Błażejczyk
22.08.2014AKTUALNE

Obowiązujące regulacje prawne wskazują katalog chorób zawodowych, ale w żadnym przypadku nie stanowią, że ocena stanu zdrowia pracownika pod kątem stwierdzenia istnienia jednej z tych chorób wyłącza możliwość prowadzenia postępowania o stwierdzenie wystąpienia innej choroby zawodowej u tego samego pracownika.

Każde zgłoszenie choroby zawodowej jest podstawą do podjęcia działań związanych z jej rozpoznaniem u pracownika. Czynności te podejmuje właściwy państwowy inspektor sanitarny, który otrzymał zgłoszenie podejrzenia choroby zawodowej.

Obowiązkiem inspektora sanitarnego jest zbadanie każdego zgłoszonego podejrzenia wystąpienia choroby zawodowej także w odniesieniu do pracownika, którego stan zdrowia już podlega ocenie w związku ze złożeniem wcześniejszego podejrzenia.

Czym jest choroba zawodowa

Należy pamiętać, że choroba zawodowa jest pojęciem prawnym oznaczającym zachorowanie, które pozostaje w związku przyczynowym z pracą. Przyczyną ją wywołującą jest sama praca, jej rodzaj, charakter i warunki jej wykonywania. Oznacza to więc, że wykonywanie określonej pracy może wywoływać u pracownika określone skutki zdrowotne w różnych odstępach czasu.

Czynności inspektora sanitarnego

Inspektor sanitarny kieruje pracownika lub byłego pracownika, którego dotyczy podejrzenie, na badanie w celu wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do jej rozpoznania do jednostki orzeczniczej I stopnia.

Jednostkami orzeczniczymi I stopnia są:

  • poradnie chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy,

  • kliniki i poradnie chorób zawodowych uniwersytetów medycznych (akademii medycznych),

  • poradnie chorób zakaźnych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy albo przychodnie i oddziały chorób zakaźnych poziomu wojewódzkiego – w zakresie chorób zawodowych zakaźnych i pasożytniczych,

  • podmioty lecznicze, w których nastąpiła hospitalizacja – w zakresie rozpoznawania chorób zawodowych u pracowników hospitalizowanych z powodu wystąpienia ostrych objawów choroby.

Wiarygodnym dowodem jest orzeczenie lekarskie

Orzeczenie w zakresie chorób zawodowych wydawane jest przez lekarza spełniającego wymagania kwalifikacyjne określone w przepisach wydanych na podstawie przepisów ustawy o służbie medycyny pracy zatrudnionego we wskazanych jednostkach orzeczniczych. Dopiero taki dokument, mający walor opinii biegłego, stanowi wiarygodny dowód służący stwierdzeniu istnienia lub nieistnienia choroby zawodowej u pracownika.

Podstawa prawna 

 

§ 4 ust. 1 rozporządzenia ministra zdrowia z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r. poz. 1367).

Art. 9 ust. 3 ustawy z 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy (tekst jedn.: Dz.U. z 2004 r. nr 125, poz. 1317 ze zm.).

Autor: 

Anna Błażejczyk

Słowa kluczowe:
choroby zawodowe

Autor
Prawnik, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie. Karierę zawodową zaczynała w kancelarii radcy prawnego w Warszawie. Od 1999 r. do 2015 r. pracownik Ministerstwa Zdrowia, specjalista zakresu ochrony zdrowia oraz prawa medycznego, a także w zakresie spraw związanych z ubezpieczeniem zdrowotnym. Autorką licznych artykułów i publikacji z zakresu ubezpieczeń zdrowotnych oraz bhp w obszarze medycyny.