Kompetencje szkoleniowca bhp

Kompetencje, czyli: wiedza, sposób jej przekazywania, umiejętność zaciekawienia omawianymi zagadnieniami. Jest to jedna z najważniejszych kwestii, o którą musi szczególnie zadbać. Trener ze względu na omawiane i poruszane tematy musi być na bieżąco z:

• nowinkami technicznymi,
• zmianami w przepisach,
• ogólną sytuacją w zakładzie pracy, z którego pochodzą uczestnicy szkoleń.

Powinien atrakcyjnie i zrozumiale tę wiedzę przekazać, wykazywać chęć dzielenia się nią, ale nie w sposób „popatrz, jaki jestem mądry”, ale „popatrz, jakie to proste”. Oprócz tego: jasno tłumaczy, podaje przykłady, potrafi zainteresować i pobudzić odbiorców do zdobywania wiedzy oraz nowych umiejętności. Trener powinien pokazać, jak planować swój stały rozwój i doskonalenie się.

Niewątpliwym argumentem podnoszącym wartość trenera są jego kwalifikacje, umiejętności zawodowe, wiedza oraz ustawiczne dokształcanie. Zawód ten wymaga stałej aktualizacji, powiększania i odświeżania wiedzy już zdobytej.

By zdobyć autorytet, trzeba być mistrzem w swoim zawodzie. Trener będzie podziwiany tylko wtedy, gdy zaimponuje świeżością i rozległością swoich horyzontów myślowych. Horyzonty te wyznacza nie tylko jego specjalność, ale cały kontekst kulturowo-społeczny. Szkoleniowiec musi być profesjonalistą otwartym na edukację kreatywną.

Często osobiste zalety szkoleniowca są warunkami skuteczności działania, czynnikami ważniejszymi niż wiedza akademicka oraz umiejętności zawodowe.

Trener powinien być dojrzałym człowiekiem, wolnym od uprzedzeń i lęków. Powinien imponować odwagą, inicjatywą, zaradnością życiową, jasno określonymi i w pełni realizowanymi we własnym życiu zasadami moralnymi.

Niezwykle ważne w kontaktach z innymi są pewność siebie oraz stanowczość. Napięcie, niepokój i stres sygnalizowane są przez niewerbalne zachowania, które odbiorcy szybko odczytują. Niepewność uświadamia słuchaczom, że trenerowi brak wiary we własne możliwości. Zachowanie swobodne wskazuje natomiast na wysoką pozycję człowieka w danej sytuacji. Rozluźnienie często bardzo pomaga opanować grupę szkoleniową. Również staranne przygotowanie się do szkolenia i życzliwość okazywana innym zmniejszają zagrożenie, że trener poczuje się niepewnie. Jeżeli zachowanie prowadzącego zdradza biegłość w poruszanym temacie i pewność siebie, to słuchacze gotowi są uznać, że to mądry i doświadczony człowiek. To przekonanie trzeba jednak potwierdzać na każdym spotkaniu. Warto mimo to pamiętać przy tym, że uczestnicy szkoleń nie tolerują trenera zawsze nieomylnego, przechwalającego się swą wiedzą, osiągnięciami i doświadczeniem.

Do bardzo pożądanych cech charakteru szkoleniowca należy poczucie humoru. Sprawia ono, że słuchacze odbierają go jako sympatycznego i potrafiącego zaakceptować innych. Taki szkoleniowiec każdą niekorzystną dla siebie sytuację potraktuje jako żart, nie czuje się obrażony, znieważony czy atakowany przez innych.

Prowadzący powinien być obiektywny i sprawiedliwy. Niewątpliwie nie jest to łatwe, ale wyraźnie wypracowane zasady postępowania w określonych sytuacjach, precyzyjnie określone zasady panujące podczas szkolenia pomagają trenerowi w byciu bezstronnym. Nawet jeśli te kryteria są surowe, ale powszechnie znane i konsekwentnie stosowane przez prowadzącego szkolenie, odbiorcy potrafią to docenić.