Różnica zdań członków zespołu powypadkowego w postępowaniu powypadkowym

Zgłoszenie wypadku – nawet w sytuacji gdy ze wstępnych relacji poszkodowanego wynika, że nie zostanie on zakwalifikowany w kategoriach wypadku przy pracy – obliguje pracodawcę do powołania zespołu powypadkowego w składzie dwuosobowym. Czemu skład dwuosobowy? Tego przepisy nie wyjaśniają. Wydaje się jednak, że chodzi o zachowanie pewnej równowagi oraz wzajemnej kontroli i minimalizowanie ryzyka arbitralnego podejścia do wypadku.

Jak tylko zespół powypadkowy uzyska informacje o zdarzeniu powinien podjąć czynności zmierzające do ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku. Zwłoka nie jest tu wskazana zarówno uwzględniając terminy postępowania powypadkowego, jak i (a może przede wszystkim) fakt, iż każde opóźnienie prowadzi do zacierania się dowodów. W szczególności dotyczy to wyjaśnień poszkodowanego oraz informacji, które należy zebrać od świadków zdarzenia. Sam uraz też z każdym dniem będzie wyglądał lepiej, a to może powodować coraz trudniejszą medyczną ocenę doznanych obrażeń.

Fakt, że zespół powypadkowy działa wspólnie i w jednym celu nie musi oznaczać, że w każdym przypadku będzie jednomyślny. Różnica może wynikać z doświadczeń, jak i stanowiska pracy. Naprzeciwko siebie stoją pracownik służby bhp, który musi spełniać określone wymagania kwalifikacyjne (merytoryczne), a z drugiej strony jest społeczny inspektor pracy, w przypadku którego szczegółowe kwalifikacje nie są wymagane. Nie można więc wykluczyć sytuacji, kiedy to każdy z członków zespołu powypadkowego będzie miał własny pomysł na postępowanie dowodowe, np. w zakresie potrzeby lub braku potrzeb zasięgania opinii.

Sytuacja wewnętrznego „konfliktu” w zespole powypadkowym nie jest uregulowana na etapie przeprowadzania postępowania dowodowego – zanim jeszcze protokół zostanie sporządzony. Jedyna regulacja w rozporządzeniu powypadkowym dotyczy zdania odrębnego członka zespołu powypadkowego, który ma prawo je złożyć do protokołu razem z uzasadnieniem.

Co jednak w sytuacji gdy spory ujawnią się znacznie wcześniej i będą dotyczyły tak kluczowych kwestii, jak zebranie dowodów (może i kluczowych)? W takich przypadkach mimo braku bezpośrednich regulacji wydaje się, że członek zespołu powypadkowego zainteresowany przykładowo uzyskaniem dodatkowych opinii zewnętrznych będzie mógł działać samodzielnie. Jednak najbezpieczniej w porozumieniu z pracodawcą, który ostatecznie finansuje koszty postępowania powypadkowego.

Jednak nie będzie prawidłowym postępowaniem, gdy jeden z członków zespołu powypadkowego uzna, że nie ma podstaw do uzyskania opinii zewnętrznych i wyłącznie na tej podstawie druga osoba, która uważa że taka potrzeba istnieje, zaniecha skorzystania z dodatkowych środków dowodowych.

Zanim jeden z członków zespołu powypadkowego będzie stawiał opór w zakresie uzyskania dodatkowych dowodów czy opinii powinien mieć na względzie, że prawidłowość postępowania powypadkowego, w tym ustaleń dokonanych przez zespół, może być badana przez inspektora pracy. Dotyczy to w szczególności protokołów z wypadków ciężkich, zbiorowych oraz śmiertelnych. Nie można wykluczyć sytuacji kiedy pod lupę zostanie wzięty protokół z wypadku o mniejszym ciężarze gatunkowym.