Outsourcing pracowniczy a ZUS: co trzeba wiedzieć?

Jeśli zakład pracy lub jego część na mocy art. 23 Kodeksu Pracy przejdzie na innego pracodawcę, to nowy właściciel automatycznie stanie się formalnym pracodawcą przejętych pracowników. Jakie będą skutki takiego stanu rzeczy? Nowy pracodawca przede wszystkim będzie sprawował nadzór nad pracownikami, wypłacał wynagrodzenia i udzielał urlopu. Ponadto stanie się płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz m.in. składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych czy Fundusz Emerytur Pomostowych.

Rozwiązaniem zwalniającym ze wszystkich tych obowiązków jest współpraca z agencją pracy, pełniącą również rolę firmy outsourcingowej. To właśnie agencja zatrudnia odpowiedniego pracownika, a później kieruje go do pracy na rzecz swojego klienta, czyli insourcera. Przedsiębiorca nie musi martwić się żadne o sprawy formalne i organizacyjne, w tym regulowanie składek ZUS.

Więcej informacji o outsourcingu pracowniczym znajdziesz na stronie agencji pracy KONO: https://kono.jobs/outsourcing-pracowniczy/.

Wspomniana agencja w ramach umowy o outsourcing pracowniczy zajmie się takimi kwestiami jak m.in.:

• przeprowadzenie rekrutacji i selekcji,

• prowadzenie dokumentacji kadrowo-płacowej,

• organizowanie szkoleń BHP i kierowanie na okresowe badania lekarskie,

• wypłacanie wynagrodzeń,

• podpisywanie umów i wystawianie zaświadczeń,

• nadzorowanie prac.

Rozróżnienie leasingu i outsourcingu niejednokrotnie stanowi problem, więc warto wskazać najważniejszą różnicę między tymi rozwiązaniami. W przypadku leasingu możemy mówić o porozumieniu trójstronnym, zawieranym pomiędzy agencją pracy bądź firmą macierzystą (leasingodawcą), pracownikiem oraz przedsiębiorstwem wynajmującym pracownika (leasingobiorcą). Outsourcing jest układem zawieranym przez dwie strony – firmę wykonującą określone zadania (outsourcera) oraz firmę, która zleca wykonanie zadań (insourcera).

Co to jest outsourcing pracowniczy i kiedy mamy do czynienia z tzw. pozornym outsourcingiem? Niektóre podmioty, optymalizując swoją działalność i szukając oszczędności, rezygnują z części kadry na rzecz pracowników outsourcingowych. Korzystając z zapisów art. 23 k.p. przenoszą swoich pracowników do outsourcera, pomijając przy tym składniki majątkowe. Tym sposobem chcą zaoszczędzić na składkach na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Przykładem postępowania niezgodnego z prawem jest sytuacja, kiedy miejsce pracy, przełożeni oraz warunki zatrudnienia przejmowanego pracownika nie ulegają zmianie. Podobnie będzie w przypadku przekazania obsługi dokumentacji pracowniczej i płacowej na zasadach charakterystycznych dla biur rachunkowych. Płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne nadal zostaje tutaj poprzedni pracodawca.

Omijanie wymogów prawnych może oznaczać duże konsekwencje dla firm korzystających z nielegalnego outsourcingu. W 2017 r. w prowadzono nowe przepisy, których celem jest ochrona osób poszkodowanych w takiej sytuacji.