Brak chwytności w środowisku wilgotnym – jak zwiększyć bezpieczeństwo, wydajność i komfort pracy?

Smary i chemikalia na bazie olejów minimalizują tarcie, dlatego praca narzędziami zabrudzonymi smarami oraz wszelkie manipulacje wilgotnymi i tłustymi elementami są bardzo trudne i wymagają zwiększenia siły chwytu. W takich warunkach pracownicy zwiększają siłę użytą do pracy, a to przekłada się na dodatkowe napięcia mięśni. W dłuższym czasie wywołując zaburzenia mięśniowo-szkieletowe.

Częstym zaburzeniem, które dotyka narząd ruchu i wpływa w konsekwencji na zmniejszenie wydajności, a często uniemożliwia wręcz pracę, jest zespół cieśni nadgarstka. Kiedy pracownicy wykonują powtarzalne czynności wymagające wysiłku dłoni i/lub nadgarstka, ścięgna ulegają podrażnieniu, zaczynają puchnąć i grubieć. To powoduje zwężeniu kanału nadgarstka, w którym przebiegają nerwy, i sprawia, że uciskany jest nerw pośrodkowy. To z kolei wywołuje narastające i powracające bóle oraz osłabienie mięśni ograniczające kontrolę dłoni. Gdy pracownik do wykonywania powtarzalnych czynności stosuje siłę, sytuacja pogarsza się i ryzyko wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka rośnie.

Czytaj także: Co może być przyczyną zespołu cieśni nadgarstka (choroby zawodowej)?>>>

Jednak osłabione tarcie w środowisku wilgotnym powoduje nie tylko problemy natury fizycznej. Świadomość, że narzędzie może nagle wysunąć się z dłoni i spowodować uszczerbek na zdrowiu i/lub mieniu firmy, powoduje napięcie psychiczne i potrzebę zwiększenia kontroli nad sytuacją. Stąd mocniejsze ściskanie narzędzia „na wszelki wypadek” – żeby zapobiec byciu zaskoczonym przez nagły, niekontrolowany poślizg. Ten bowiem może wywołać obrażenia ciała własnego lub współpracowników oraz spowodować uszkodzenie maszyn i narzędzi. Dlatego praca w środowisku, w którym tarcie jest zmniejszone, to duży stres.

Wszystkie te niepożądane skutki wypadku spowodowanego przez utratę kontroli nad narzędziem zaburzają harmonogram pracy i generują koszty. Okręgowa Inspekcja Pracy w Warszawie wyliczyła, że jeden wypadek to koszt średnio 40 tys. zł: w zakładzie zatrudniającym do 5 pracowników średni koszt wypadku wynosi 12 tys. zł, za to w zakładzie zatrudniającym powyżej 250 pracowników to już 63 tys. zł.

Dlatego – mając na uwadze bezpieczeństwo i komfort pracowników oraz finanse firmy – warto wyposażyć miejsce pracy w odpowiednie środki ochrony. W przypadku rękawic, modele, które sprawdzają się znakomicie w środowisku suchym, najczęściej nie poprawiają znacząco bezpieczeństwa i wydajności w środowisku mokrym. Aby zwiększyć tarcie w obecności smarów i olejów, należy zmienić teksturę przedmiotów bądź – co jest się łatwiejsze – strukturę rękawic.

Czytaj także: Rękawice elektrostatyczne a ochrona użytkownika zgodnie z normą EN 16350>>>

Odpowiedzią na problem niskiego tarcia w środowisku mokrym są rękawice z nitrylem, który zwiększa odporność na smary i oleje, oraz z wypustkami w formie prążków lub kropek – czyli o strukturze poprawiającej przyczepność. Przykładem takich rękawic są rękawice OGRIFOX PUNKTER – z kropkowaną strukturą powleczenia. Poza większą przyczepnością do chwytanych powierzchni, rękawice te wykazują bardzo dużą elastyczność i świetnie dopasowują się do dłoni – dzięki temu pracownik dobrze czuje trzymany w nich przedmiot.

Odpowiednio zaprojektowane, dopasowane rękawice wykonane z odpornego materiału o chropowatej strukturze, która działa w podobny sposób, jak bieżnik opony przecinający wodę na jezdni: oddala smary i oleje od powierzchni nacisku, zapewniają stosunkowo suchy obszar styku, znacząco zwiększają komfort, efektywność i bezpieczeństwo wykonywanych w nich prac.

Czytaj także: Stosowanie rękawic roboczych przy obrabiarkach – zalecane czy nie>>>