Wypłata ekwiwalentu na doposażenie stanowiska pracy zdalnej a zwolnienie z opodatkowania

Natomiast przedmiotowo zwolnione od podatku dochodowego są ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników, przy wykonywaniu pracy, narzędzia, materiały lub sprzęt, stanowiące ich własność (art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT). A zatem zwolnienie to ma zastosowanie po spełnieniu łącznie następujących warunków:

• ekwiwalent musi być wypłacony w pieniądzu;
• kwota ekwiwalentu powinna odpowiadać poniesionym przez pracownika wydatkom, to znaczy musi zachodzić racjonalny związek pomiędzy kwotą wypłaconą pracownikowi, a wartością używanych do celów pracodawcy narzędzi, materiałów lub sprzętu należących do pracownika oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania;
• narzędzia, materiały lub sprzęt muszą stanowić własność pracownika;
• narzędzia, materiały lub sprzęt należące do pracownika muszą być wykorzystywane przy wykonywaniu pracy na rzecz pracodawcy.

Dyrektor KIS zwrócił uwagę, że ekwiwalent może być wypłacany w pieniądzu i musi odpowiadać rzeczywiście poniesionym przez pracownika wydatkom. Tak by jasno wykazać, że zachodzi racjonalny związek między kwotą wypłaconą pracownikowi, a wartością używanych do celów służbowych, stanowiących własność pracownika, narzędzi, materiałów lub sprzętu oraz stopniem zużycia rzeczy dokonanego w trakcie tego używania. Wówczas to wypłacany jednorazowo ekwiwalent korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT.

W kontekście tych przepisów Dyrektor KIS uznał, że wartość zwrotu, zrealizowana w formie wypłaty ekwiwalentu na zakup doposażenia stanowiska pracy dla pracowników świadczących telepracę bez względu na warunki pandemii, jest dla nich przychodem z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, który jednak korzysta ze zwolnienia od podatku z art. 21 ust. 1 pkt 13 ustawy o PIT.

Źródło:
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 czerwca 2021 r. (sygn. 0112-KDIL2-1.4011.315.2021.1.MKA).