Okulary lub szkła kontaktowe do pracy przy monitorze ekranowym - do kogo należy decyzja?

Pejzaż pracy biurowej to z reguły komputerowe stanowiska pracy – a to co najbardziej rzuca się w oczy to oczywiście monitory ekranowe. Zarówno stare konstrukcje typu kineskopowego, wypalające niemalże oczy w porównaniu do monitorów współczesnych, jak również aktualne rozwiązania stanowią wyzwanie dla narządu wzroku. Wielogodzinne wpatrywanie się w ekran tak czy inaczej prowadzi do stopniowej utraty sprawności widzenia. Lekarstwa na to nie ma, podobnie jak na upływ czasu i tym samym postępujący wiek pracowników.

Rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe wskazuje, że pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom profilaktyczną opiekę zdrowotną, w zakresie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach. Ponadto pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok, zgodne z zaleceniem lekarza, jeżeli wyniki badań okulistycznych przeprowadzonych w ramach profilaktycznej opieki zdrowotnej, o której mowa wyżyj wykażą potrzebę ich stosowania podczas pracy przy obsłudze monitora ekranowego.

Dopuszczalne obecnie opcje są zatem dwie – okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok. Pojawiają się jednak wątpliwości, kto ostatecznie podejmuje decyzję w sprawie jednej albo drugiej formy korekcji wzroku? Czy będzie to:

• pracodawca kierując się kosztami,

• pracownik, któremu ma być wygodnie,

• osoba kierująca pracownikami, która ma obowiązek nadzorować realizację zaleceń lekarskich, która może mieć problem z ustaleniem czy pracownik stosuje korekcję w postaci szkieł kontaktowych?

Przepisy nie są idealnie ostre w tym zakresie. Jednak wynika z nich, że pracodawca jest zobowiązany zapewnić okulary lub szkła kontaktowe korygujące wzrok zgodnie z zaleceniem lekarza. Oznacza to zatem, że zalecenie lekarza nie jest ogólne zaleceniem w zakresie zapewnienia korekcji wzroku, tylko określeniem, która konkretnie forma powinna być zastosowana i o jakich parametrach. Tak więc, ewentualna modyfikacja zalecenia w zakresie danej formy korekcji wzroku byłaby możliwa wyłącznie w porozumieniu z lekarzem, który dane zalecenie wydał. Tym samym nie będzie właściwym postępowaniem wybór formy korekcji wzroku zarówno przez strony stosunku pracy, jak również osobę kierującą pracownikami.

Ostatnią osobą, która może „decydować” (czyli nie może) w przedmiocie wyboru korekcji narządu wzroku jest inspektor PIP. Nawet, jeżeli pracownik napisze skargę do inspekcji i skarga taka uruchomi postępowanie kontrolne u pracodawcy, w obszarze prawidłowego stosowania przepisów w sprawie BHP na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe, inspektor jest właściwy wyłącznie do zweryfikowania tego czy pracodawca zapewnił korekcję wzroku zgodnie z zaleceniem lekarskim. Inspektor nie ma natomiast możliwości w drodze nakazu administracyjnego wydać pracodawcy dyspozycji w zakresie zapewnienia przykładowo okularów korekcyjnych w miejsce zaleconych soczewek. Taki nakaz nadaje się automatycznie do uchylenia przez okręgowego inspektora pracy, jako nie mający podstawy w obowiązujących w przepisach.