Rękawice elektrostatyczne a ochrona użytkownika zgodnie z normą EN 16350

Rękawice antyelektrostatyczne są wykonane z materiałów, które mają właściwości przewodzące lub rozpraszające ładunki elektrostatyczne. Często stosowane materiały to włókna węglowe, nylon przesycony węglem, włókna miedziane lub inne materiały przewodzące. Te materiały pozwalają na kontrolowane rozpraszanie ładunków elektrostatycznych z ciała użytkownika, minimalizując ryzyko ich przekazania na czułe elementy elektroniczne.

Rękawice antyelektrostatyczne znajdują zastosowanie w wielu branżach i środowiskach, w tym:

1. Produkcja elektroniki:

W fabrykach produkujących elektronikę, takich jak montaż płyt głównych, układów scalonych czy komponentów elektronicznych, rękawice antyelektrostatyczne są niezbędne. Chronią one produkty przed uszkodzeniami spowodowanymi przez wyładowania elektrostatyczne, które mogą wystąpić podczas manipulacji i montażu.

2. Laboratoria elektroniczne:

W laboratoriach, gdzie prowadzi się badania, testy czy naprawy urządzeń elektronicznych, rękawice antyelektrostatyczne są stosowane w celu minimalizacji ryzyka uszkodzeń podczas manipulacji elementami elektronicznymi.

3. Obszary czyste:

W środowiskach, gdzie wymagana jest kontrola czystości powietrza, takich jak sala czysta, rękawice antyelektrostatyczne są istotne. Zapobiegają one gromadzeniu się ładunków elektrostatycznych na skórze i minimalizują ryzyko ich przeniesienia na czyste powierzchnie lub urządzenia.

Wyładowania elektrostatyczne mogą powodować uszkodzenia i degradację delikatnych urządzeń elektronicznych, takich jak płyty główne, układy scalone, czy komponenty mikroelektroniczne. Rękawice antyelektrostatyczne są skutecznym narzędziem w kontroli i zapobieganiu takim uszkodzeniom.

Rękawice te są często testowane na normę EN 61340-5-1 tj. normę dotyczącą ochrony przyrządów elektronicznych przed elektrycznością statyczną, czyli nie dotyczącą stricte ochrony użytkownika. Należy jednak pamiętać, iż przy istnieniu ryzyka wyładowań elektrostatycznych musi być chroniony również użytkownik. 

W celu ochrony użytkownika została opracowana norma EN 16350. Jest to standard dotyczący rękawic ochronnych w zakresie właściwości elektrostatycznych, czyli rękawic, które są środkiem ochrony indywidualnej, a ich zadaniem jest ochrona użytkownika. Są to rękawice używane w obszarach, w których mogą wystąpić strefy łatwopalne lub strefy zagrożone wybuchem w zakresie określonym w normie. Tutaj należy zaznaczyć, iż norma ta nie obejmuje izolacyjnych rękawic ochronnych do prac pod napięciem oraz rękawic ochronnych dla spawaczy (dla nich przewidziane są oddzielne normy). Norma EN 16350 nie dotyczy również ochrony urządzeń elektronicznych oraz ochrony przed napięciem sieci elektrycznej.

Przykładem takich rękawic są rękawice Petro marki REIS. Spełniają one właśnie normę EN 16350, czyli są przeznaczone do ochrony użytkownika przy zagrożeniach elektrostatycznych zgodnie z wymaganiami i warunkami określonymi w normie. Ważną ich właściwością jest najwyższy poziom skuteczności w zakresie zręczności (tj. poziom 5) oraz spełnienie wymagań normy EN 388, czyli chronią one nie tylko przed wyładowaniem elektrostatycznym, ale również zagrożeniami mechanicznymi, które występują na większości stanowisk, gdzie takie rękawice są wymagane.

Rękawice antyelektrostatyczne są niezbędnym narzędziem ochronnym dla użytkowników w dziedzinach, gdzie istnieje ryzyko wyładowań elektrostatycznych. Zgodność z normą EN 16350 zapewnia, że rękawice spełniają określone wymagania dotyczące ochrony użytkownika. Przy korzystaniu z rękawic antyelektrostatycznych zgodnych z tą normą, użytkownicy mogą mieć pewność, że są odpowiednio chronieni przed elektrostatycznymi zagrożeniami w zakresie wskazanym przez tę normę, minimalizując ryzyko uszkodzeń i zapewniając bezpieczne warunki pracy.